• Vrede, Vrijheid en Democratie.

    22 oktober 2010

    Wat is het toch een voorrecht om in ons kleine, maar vrije vaderland te mogen wonen. Een land waar je je mening mag uiten. Een land waar je je kunt beroepen op je zwijgrecht. Een land waar verschillende culturen kunnen en mogen samenvloeien, al duurt het soms enige generaties. Een land dat zingt dat het “den koning van Hispanje” geëerd heeft, en zich daarbij afvraagt: “ben ik van Duytschen bloet?“ Een land dat door de eeuwen heen al maar rijker en rijker geworden is omdat we leerden van andermans kunnen en culturen. Omdat we kennis en ambachtslieden binnen haalden vanuit andere, soms verre oorden. Een land waar de tolerantie en democratie gemeengoed is. Goed dan, op het moment is er misschien een rechtse regering aan de macht met gedoogsteun van een bange, gefrustreerde man, die spoken ziet waar ze niet zijn. Maar ze zijn nog maar net begonnen en we moeten eerst nog maar eens gaan zien hoe zich de zaken gaan ontwikkelen. Hoe en óf deze regering gaat proberen te snijden in de begrotingen. Maar hier in Nederland, in tegenstelling tot veel andere landen, mogen we gewoon protesteren als we het ergens niet mee eens zijn! En de eerste protesten zijn reeds opgedoken. Zelfs grootmeesterdirigent Bernard Haitink heeft zich in het NRC met het snoeien in de cultuursector bemoeid. Als het kabinet het Muziekcentrum van de Omroep afschaft, is dat volgens hem een " flagrante* schanddaad". Met zijn brief mengt de eredirigent van het Concertgebouworkest zich in de aanzwellende discussie over de bezuinigingen op kunst en cultuur." De morele staat van een maatschappij kan worden afgelezen aan het culturele leven" , aldus Haitink. Het voornemen om de omroeporkesten en het Groot Omroepkoor op te heffen, is een veeg teken van hoe het met het land is gesteld, zegt hij. Hij doet een beroep op het kabinet om de plannen niet uit te voeren en het Muziekcentrum van de Omroep te laten bestaan.

    Lees meer >> | 2294 keer bekeken

  • Ons nieuwe grijze mannen kabinet.

    14 oktober 2010

    De formatie is rond, de ministers en staatssecretarissen zijn bekend en het hele stel is gezellig bij Hare Majesteit op de koffie geweest om het een en ander te beklinken. Proost kerel, dat hebben we toch maar weer mooi voor elkaar, is het niet m'n waarde? Een lekker ouderwets kabinetje met hoofdzakelijk oude wijze mannen aan het roer. Nou ja vooruit, omdat het anders wel erg ongezellig voor majesteit zou zijn hebben we er maar drie meiden bij gezet, hahaha . . .Oh ja, vooruit dan maar; ook nog een dametje als staatssecretaris.Teveel meisjes zou onze positie anders teveel ondermijnen nietwaar? En wie moeten er anders de thee, whisky en sigaren presenteren? Ambtenaren hebben we straks tenslotte niet meer!

    De statiefoto doet me een beetje denken aan Lenie 't Hart omringd door haar geliefde zielige en verzwakte zeehonden. Allemaal zielige oude en al bijna kwijlende zeehondjes die aan het eind van hun leven nog even in de watten gelegd willen worden. Tussen de troep zeehondjes zie ik ook nog enkele vrijwilligsters waaronder warempel een echte verpleeghuisarts! Da's natuurlijk ontzettend handig met al die ouwe mastodonten die tenslotte heel hun werkzame leven diverse volvette diners en alcoholhoudende drankjes genuttigd hebben in de diverse achterkamertjes. Dit alles vanzelfsprekend buiten het blikveld van die altijd waakzame, verrekt linkse pers!


    Oh! Tussen al die zeehondjes zie ik warempel ook nog een originele zeeolifant zitten. Waarschijnlijk is hij als enige in zijn soort overgebleven omdat hij op een dieet van hete aardappels heeft weten te overleven. Toch lijkt hij nog aardig vief! Eerst dacht ik dat hij op krukken steunde, maar bij nader inzien zie ik dat hij "Op-stelten" staat. En wie is toch die gene met dat ietwat pafferige en gelukzalige meneer pastoor gezicht? Aha! Is dat onze nieuwe premier? Hoe het die ook alweer? Frank Frutten, Frotten of iets dergelijks toch? Oh ja, Mark Rutte!

    Weet u wat? Ik zal samen met u het nieuwe rollatorkabinet eens doornemen. Leuk!

    Numero een is natuurlijk onze Mark Rutte (premier, Algemene Zaken) van de VVD. Het braafste jongetje van de klas die ervan droomde premier te worden. Is sinds 28 juni 2006 lid van de VVD-fractie in de Tweede Kamer. Hij was van 29 juni 2006 tot 8 oktober 2010 fractievoorzitter. Bij de verkiezingen van 9 juni was hij, net als in 2006, lijsttrekker. De heer Rutte was van 17 juni 2004 tot 28 juni 2006 staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap belast met wetenschapsbeleid, beroepsonderwijs en studiefinanciering. Daarvoor was hij bijna twee jaar staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid belast met onder andere volksverzekeringen, bijstand en arbeidsomstandigheden. De heer Rutte was eerder voorzitter van de JOVD en personeelsmanager bij een werkmaatschappij van Unilever. Geeft ook nog les economie op een middelbare school. Zal in ieder geval zijn best doen dit kabinet te laten slagen. Sexloos type, wel lief voor zijn ouders.

    En dan nummer twee: Maxime Verhagen (vice-premier, Economische Zaken en Landbouw) CDA. Een beetje een meeloper, een rasecht politiek dier, was zelf ook graag premier geweest. Bereid tot iedere concessie. Is sinds 17 juni 2010 lid van de Tweede Kamerfractie van het CDA en sinds 10 juni fractievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer. Bovendien is hij sinds 22 februari 2007 minister van Buitenlandse Zaken. Sinds 23 februari 2010 behartigt hij tegelijk het beleid ontwikkelingssamenwerking. Hij was eerder fractievoorzitter en maakte tussen 17 mei 1994 en 22 februari 2007 deel uit van de CDA-Tweede Kamerfractie. Hij was in de periode 1989-1994 lid van het Europees Parlement. Hiervoor was hij beleidsmedewerker van de CDA-Tweede Kamerfractie. In zijn eerste periode in de Kamer hield hij zich vooral bezig met buitenlandse zaken, Europese zaken en defensie.

    Verder hebben we:

    Marja van Bijsterveld (Onderwijs) CDA. Van wethouder, burgemeester naar staatssecretaris op onderwijs en nu dus minister. Genoeg ervaring lijkt me. (Was ooit voorzitster van het CDA vrouwenberaad) Bracht o.a. in 2007 een wet tot wijziging van de Leerplichtwet en de Wet inburgering tot stand waarmee werd beoogd schooluitval van minderjarige jongeren tegen te gaan door invoering van een kwalificatieplicht tot het 18e jaar. Dit wetsvoorstel was in 2006 ingediend door minister Van der Hoeven. Ze was met op 33 jarige leeftijd de jongste burgemeester van het land en was de eerste CDA-voorzitter die door de leden werd gekozen

    Piet Hein Donner (Binnenlandse Zaken) CDA mastodont. Het serieuze schoolhoofd compleet met zuur gezicht, opafiets en aktetas. zat al in de politiek toen ik nog in luiers rondkroop. Heeft een waslijst aan successen op zijn naam staan. En heeft veel politiek bloed door de aderen vloeien. hij was de zoon van A.M. Donner, lid Europees Hof van Justitie, en de kleinzoon van J. Donner, minister en president van de Hoge Raad.

    Hans Hillen (Defensie) CDA. Is oud verslaggever voor de NOS, ruime tweede kamerervaring. zal veel moeten leren om militairen te-vrede(n) te houden. Weinig zitvlees. Heeft ontelbaar veel commissariaten en (bij)baantjes gehad

    Jan Kees de Jager (Financiën) CDA. Een geboren centen-neuker! Reeds ervaring opgedaan als demissionair minister van financiën en als penningmeester van het CDA.. Een bekwaam man. Verving in november 2008 minister-president Balkenende op de G20-top over de financiële wereldcrisis, omdat de premier moest terugkeren naar Nederland vanwege het overlijden van zijn vader.

    Henk Kamp (Sociale Zaken) VVD. Politiek zwaargewicht. Was als Tweede Kamerlid een rechtlijnige woordvoerder asielbeleid. Oud minister van Volkshuisvesting en later minister van Defensie. Mag nu de uitkeringen verzorgen van wegbezuinigd defensiepersoneel.

    Gerd Leers (Immigratie en Asiel) CDA. Reeds beroemd door zijn ongeëvenaarde en zeer gewaardeerde burgervaderschap van Maastricht. Deze aimabele man is hoofdzakelijk gekozen om het Rooms-katholieke zuiden weer wat aan den Haag te binden.

    Ivo Opstelten (Justitie en Veiligheid) VVD. Superzwaargewicht. Oud burgemeester van Rotjeknor. Verdere omschrijving zie boven.

    Uri Rosenthal (Buitenlands Zaken) VVD. Fractielid van de Eerste Kamer. Tot op heden fractievoorzitter. Was hoogleraar bestuurskunde aan de Universiteit Leiden en is voorzitter van COT Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement BV. Wellicht vanwege zijn ervaring als adviseur Aon Global Risk Services gekozen.

    Edith Schippers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) VVD. Een goed uitziende, vlotte dame. Zij was o.a. secretaris gezondheidszorg en arbeidsmarkt en secretaris ruimtelijke ordening van VNO-NCW. In de Kamer was zij woordvoerster ontwikkelingssamenwerking, defensie en volksgezondheid. Van maart 2006 tot oktober 2010 was mevrouw Schippers vicefractievoorzitter. Zij was bovendien lid van de parlementaire onderzoekscommissie financieel stelsel. Weet van toeten en blazen.

    Melanie Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu) VVD. Leuke, vlotte meid. Een verademing tussen de oudjes.Voerde in de Kamer met het gemak zelfstandig het woord en gold als een politiek talent. Bracht met Zalm de wet tot privatisering van Schiphol tot stand. Kreeg in 2003 de verantwoordelijkheid voor het vervoer per spoor en drong bij de NS aan op verbetering van de prestaties. Lag fors onder vuur van de oppositie omdat zij had ingestemd met een nieuwe dienstregeling die nog slechter was dan de vorige.

    Een illuster gezelschap dus! ik ben benieuwd wat ze ervan terecht zullen gaan brengen en of de hete adem in hun nek van die pedante poederpruik hen parten zal gaan spelen. ik wens ze in ieder geval veel wijsheid toe en het hele Nederlandse vol veel succes en sterkte!


    Voor de volledigheid stel ik u ook nog even de Staatssecretarissen voor:

    Joop Atsma (Infrastructuur en Milieu) CDA. Was eigenaar van een pers- en publiciteitsbureau en was voorzitter van de KNWU (Koninklijke Nederlandse Wielrenunie). Daarnaast was hij lid van Provinciale Staten van Friesland. In de Kamer houdt hij zich bezig met sport, landbouw, voedselkwaliteit, media en de Waddenzee. Hij is voorzitter van de vaste commissie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Een betrokken man.

    Henk Bleker (Economische zaken en Landbouw). Een bruggenbouwer. Hij is sinds juli 2010 interimvoorzitter van het CDA.. Was secretaris van het bestuur van het CDA. Hij was tien jaar lid van Gedeputeerde Staten van Groningen en drie keer lijsttrekker van zijn partij bij de Statenverkiezingen. Eerder werkte hij als ambtenaar op Binnenlandse Zaken en als onderzoeker en was hij zelfstandig organisatie-adviseur. Na zijn vertrek als gedeputeerde werd hij directeur van de regionale omroep RTV Noord. Meer een economisch- dan een landbouw-type.

    Ben Knapen (Buitenlandse Zaken) CDA. Lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en bijzonder hoogleraar media en kwaliteit aan de Radboud Universiteit. Hij was eerder onder meer buitenland-correspondent, adjunct-hoofdredacteur en hoofdredacteur van NRC Handelsblad, directeur voorlichting bij Philips en bestuurder van uitgeverij PCM. Is in ieder geval al vaak in het buitenland geweest.

    Paul de Krom (Sociale Zaken) Lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Was vicepresident Human Resources (personeelszaken) Shell International Renewables (vernieuwingen) te Londen. De heer De Krom hield zich tot eind 2008 vooral bezig met verkeer en waterstaat en openbaar vervoer en is nu woordvoerder integratie- en immigratiebeleid.. Zal hij het Wilders beleid gaan uitvoeren?

    Fred Teeven (Justitie en Veiligheid) Ontzettende zwaargewicht. Is lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Eerder was hij van 23 mei 2002 tot 30 januari 2003 Tweede Kamerlid en fractievoorzitter van Leefbaar Nederland. De heer Teeven was officier van justitie en was laatstelijk belast met de leiding van het parket-Schiphol. Als Kamerlid houdt hij zich bezig met het justitiebeleid (strafrecht) en het kansspelenbeleid. Een man om bang van te worden.

    Marlies Veldhuijzen van Zanten (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) CDA. Arts. Zij is deskundige op het gebied van ouderengeneeskunde en was onder meer docent aan de VU en voorzitter van de beroepsvereniging van verpleeghuisartsen. voormalig verpleeghuisarts. Die kennis zal haar nog van pas komen in dit volgens Jort Kelder "rollatorkabinet"

    Frans Weekers (Financiën) Is lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. De heer Weekers is advocaat en procureur en was in 1994-2003 gemeenteraadslid (fractievoorzitter) in Weert en is dat opnieuw sinds 2008. Hij is financieel woordvoerder van de VVD-fractie. Ook een cententeller dus!

    Halbe Zijlstra (Onderwijs) Sinds 2006 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Hij was directeur/

    Lees meer >> | 1849 keer bekeken

  • Kus, kussen, kussens, gekust.

    30 september 2010

    Het is niet zo verwonderlijk dat die knuffelzachte zak met veren of schuimrubber waarop je iedere nacht je hoofd te rusten vleit een kussen heet. Want: als het een goed en lekker kussen betreft omsluit het je hoofd als twee warme, tedere en zachte lippen. Een goed kussen geeft je steun en geborgenheid. Een beetje zoals vroeger, toen je mamma je een kusje gaf als je gevallen was en je pijn had gedaan. Een goed kussen moet dan ook aanvoelen als die zachte en warme moederborsten, waar je jezelf als kind tegenaan vleide als je troost en warmte zocht. Ikzelf vind ze het prettigste als ze wat ouder, zachter en slapper zijn geworden. En dan het liefst verpakt in weelderig en kostbaar satijn. Vanzelfsprekend zijn er ook mensen die ze liever jong, fris en stevig hebben. Echter als ik daar zo nu en dan een nacht in een hotel mee doorbreng, wordt ik de volgende dag gegarandeerd gebroken wakker. Bij de NH Hotelketen heb je trouwens tegenwoordig in veel gevallen een kussenkeuzepakket; zodat je zelf kunt kiezen wat voor kussen het beste bij je past. Zouden ze bij meer hotels moeten doen!

    Maar ik kan dus, net als velen met mij, niet zonder kussen. Als ik me 's avonds na een lange, vermoeiende dag op één van onze banken nestel beklop ik eerst vol overgave dat heerlijk ondersteunende kussen voor ik me ertegenaan vlei. Zachtjes draai ik er met lichte druk met mijn onderrug tegenaan tot het kussen de juiste positie bereikt heeft. Eenmaal in de juiste positie aangekomen hoeft er verder niets meer te gebeuren. Als er niet iemand stiekem mijn plaatsje ingenomen heeft in de tijd dat ik even opgestaan ben om koffie te maken of een drankje in te schenken, blijft het kussen de gehele avond in de juiste positie.

    Lees meer >> | 4211 keer bekeken

  • Rotzooi!

    24 september 2010

    Soms heb je van die weken dat je het zo druk hebt dat je niet aan de dingen toekomt waarvan je weet dat ze wél gebeuren moeten. Van die weken dat je jezelf in allerlei bochten moet wringen om alles voor elkaar te krijgen. En dat is nu dus het geval. Druk, druk, druk en nog eens druk! Ten eerste moet de bovenverdieping heringericht worden omdat de kinderen van kamer willen wisselen. Onze oudste wil graag naar zolder omdat ze dan meer privacy heeft om alleen en in alle rust te MSN’en of samen met haar vriendinnen dingen te doen waar haar “kleine” broertjes niets mee van doen hebben. En dat is in principe niet zo erg, ware het niet dat onze lieve schatjes de afgelopen jaren zo ontiegelijk veel troep verzameld hebben. En dan hebben ze natuurlijk niet altijd, zoals het hoort, alles netjes opgeborgen. Nee, alles ligt door elkaar, over elkaar en op elkaar. Dus meteen maar even alles sorteren! Gelukkig kan er ook veel kapotte rommel weggegooid worden. Maar we houden toch nog drie kratten met Lego over. Maar ook twee met knuffelbeesten, een met Bratzz en Barbie poppen, twee met Duplo en ook nog drie met Playmobil. En dan nog diverse kratten met andere “troep”. Waar moet ik het in Godsnaam allemaal kwijt?

    Hieruit blijkt dus dat we zo onderhand voor een weeshuis aan Playmobil, Lego, Duplo, knuffelbeesten en ander speelgoed hebben. Die kinderen van ons krijgen écht iedere keer met zon, feest en verjaardagen en daartussendoor veel te veel. De verwende nesten! Het is echt niet normaal meer! We hebben, onder luid protest natuurlijk, besloten dat we de eerstkomende jaren niet meer van dergelijke speelartikelen aan zullen schaffen, maar alleen nog boeken, CD’s, kleren en andere dingen die ze kunnen gebruiken.
    Op zoek naar wat inspiratie voor mijn wekelijkse column kruip ik regelmatig achter mijn lekkere oude Dell om op deze oude dame even wat te gaan Googelen. Maar deze week had ik inspiratie genoeg. Alleen geen tijd! Er is nog zo veel te doen.

    Straks eerst maar eens het prinsessenbed van onze oudste uit elkaar halen en dan op zolder weer in elkaar zetten. Want vanavond gaat onze 14 jarige jongedame uit! En als ze dan terugkomt wil ze graag dat er een vriendinnetje blijft slapen. Maar dat kan natuurlijk niet op een kamer waar ze nu tijdelijk met haar broertje slaapt! Nee toch? Dus zit er niets anders op dan straks als ik dit stukje klaar heb als de wiedeweerga naar boven te rennen en alles zo goed en zo kwaad als dat kan op te ruimen en te instaleren. Ook moet de grote glazen vitrinekast met miniatuur Ferrari’s en Suske en Wiske prullaria van onze middelste leeggehaald, gedemonteerd, en daarna een verdieping lager weer opgebouwd en gesopt worden. Best leuk werk als je voldoende tijd hebt. Maar deze week???? Pffffffffff!!!!

    Tussen de bedrijven door moet ik natuurlijk ook schilderen, want voor de expositie in januari moet ik natuurlijk wel wat vers werk hebben. En dan moet ik ook nog de rest van het huis in redelijk ordentelijke staat proberen te houden. Helpen bij het huiswerk, bandenplakken, de schoenen van onze jongste feestelijk pimpen voor de autovrije schooldag, meehelpen op school bij de techniek lessen, Bh's kopen bij de Liddl voor mijn schoonmoeder omdat ze zelf niet al zo vroeg haar bed uit kan (wil). Of ik zo lief wil zijn ze te gaan halen omdat ze anders op een later tijdstip natuurlijk al uitverkocht zijn.En ze dragen zó fijn! Doe maar een zwarte en een witte! Maat 85B! Daarna even naar de slijter voor die wijnaanbieding. Dan naar een andere super voor de wasmiddelen die daar weer in de aanbieding zijn. Onderwijl nog even snel naar de Action, want we hebben een cadeautje nodig omdat we ook naar de verjaardag van het zoontje van een vriendin mogen enz. enz. Én natuurlijk alle maaltijden verzorgen. Daar tussendoor moet ik ook nog mijn sociale contacten zien te onderhouden! Hellup!!!

    Maar onze jongste heeft mooi wél de eerste prijs gewonnen met zijn vrolijk opgepimpte schoenen. Dat dan weer wél!

     

    Lees meer >> | 1416 keer bekeken

  • Vraag het aan Marietje! De maandelijkse perikelen

    18 september 2010

    Lieve lezeressen!

    Ons vrouwelijk brein blijkt volgens een vers onderzoek van wetenschappers (uit Oostenrijk* nota bene) enorm te groeien tijdens de maandelijkse vruchtbare periode! De grootte van ons brein is namelijk aan verandering onderhevig door de menstruatiecyclus. 

    Sommige delen van je brein groeien zelfs tot wel twee procent in de dagen voor de eisprong. Die grijze massa neemt tijdens die vruchtbare periode vooral toe in hersendeeltjes die worden geassocieerd met het gevoel voor ruimte en gezichtsherkenning. Deze tijdelijke groei van de hersenen heeft waarschijnlijk tot gevolg dat je vlak voor de eisprong beter in staat bent om gezichten, lichaamsvormen en landschappen te herkennen. Volgens de hoofdonderzoeker zorgt dat effect er namelijk voor dat vrouwen in hun vruchtbare periode gemakkelijker een goede partner kunnen vinden. Misschien helpt het ook wel bij andere dingen zoals examens en dergelijke. Doe er je voordeel mee!

    Die extra hersencapaciteit verdwijnt (zullen de heren blij mee zijn) snel weer. Vrijwel direkt na de eisprong nemen alle hersendelen in jouw, normaal al hooglijk ontwikkelde, vrouwelijk brein hun oude, vertrouwde formaat weer aan dankzij het hormoon progesteron. Als we nu eens met z''n allen anti-progesteronpillen zouden gaan slikken? Zouden we dan die hersenvergroting behouden?

    De (waarschijnlijk mannelijke) wetenschappers kwamen tot deze voor hen uiterst belangrijke conclusies door hersenscans te maken van vrouwelijke proefpersonen op verschillende momenten in hun menstruatiecyclus. De groei van de hersenen was alleen waarneembaar* bij vrouwen die geen anticonceptiepil slikten! Op deze manier kunnen wetenschappers mannen die op jacht zijn naar vrouwelijk schoon precies leren hoe en wanneer en hoe zij hun prooi kunnen besluipen en veroveren!

    Nu ben ik er dus ook eindelijk achter waar die nare hoofdpijn zo rond deze tijd vandaan komt! Dat komt natuurlijk door die uitpuilende hersencellen die tegen je schedel aandrukken.


    Nog een waarschuwing!

    Vrouwen blijken dus meer geld uit te geven tijdens het winkelen als ze in de laatste tien dagen van hun menstruatiecyclus zijn. Dat is, werkelijk waar, aangetoond door serieuze Britse wetenschappers. (Dat wisten wij meisjes natuurlijk allang!)

    Wetenschappelijke onderzoekers* ondervroegen ruim vierhonderd vrouwen over hun recente winkel mis- en ge-dragingen. Ze vonden daarbij een significant verband tussen het uitgavenpatroon van deze vriendelijke dames én de fase van hun menstruatiecyclus. Vrouwen die in de laatste tien dagen voor hun menstruatie een winkel hadden bezocht, bleken veel meer te hebben gekocht dan andere proefpersonen. Ruim twee derde gaf toe één of meerdere impulsaankopen te hebben gedaan!!! Mannelijke onderzoekers raden dan ook met klem al hun soortgenoten aan de gezamenlijke pinpas die laatste tien dagen goed te verstoppen! Belachelijk natuurlijk; wij geven tenslotte de rest van de maand bijna niets uit!

    Gemiddeld spendeerden de vrouwen die het einde van hun menstruatiecyclus doormaakten zo ongeveer 25 tot 250 euro meer dan ze van tevoren hadden gepland. Voetbal eega’s (ego''s) zoals bijvoorbeeld Jolanthe van Vis- tot Voetbalvrouw geven natuurlijk beduidend meer uit, maar dit terzijde. Volgens de hoofdonderzoeker blijkt dat vrouwen winkelen vaak gebruiken om de vele sterke emoties te verwerken die vlak voor de menstruatie kunnen optreden. Hoe verder de vrouwen waren gevorderd in hun menstruatiecyclus, hoe meer ze hun budget overschreden. Ach, dat koopgedrag is een doodnormale reactie op onze intense emoties. Als we gestrest, gefrustreerd of depressief zijn gaan we gewoon even lekker winkelen om zichzelf wat op te vrolijken. Ook hier dus niets nieuws onder de zon. Dat wisten wij zelf tenslotte al veel langer, en het spaart weer veel psychiaters uit!

    Maar: "Vrouwen met geldproblemen; let dus goed op!" Als je bezorgd bent over jouw uitgavenpatroon, dan kun je maar beter niet gaan shoppen tegen het einde van uw menstruatiecyclus. Op dat moment is het wellicht verstandiger om iets ander leuks is te gaan zoeken om te doen. Al moet je mij niet vragen wat er nu eigenlijk leuker is dan shoppen. Dit onderzoek is trouwens door een vrouw gedaan; namelijk door doctor Karen Pine.

    Dit verklaart dan ook meteen waarom we in het dierenrijk verder geen shop-aholics tegenkomen. Alle andere vrouwelijke zoogdieren zijn tenslotte hoogstens een keer per jaar ongesteld!

    Hartelijke groeten,



     Marietje Von Eierstock bis zum Unwohlsein! 





    *Bronnen: universiteit van Salzburg, het tijdschrift "Brain research" en Hertfordshire University,

    Het grootste gedeelte van de bovenstaande tekst is de hele waarheid, de zuivere waarheid en niéts dan de waarheid. Er is echter óók een hoop onzin omheen gebouwd om de zaak een beetje boeiend en smeuïg te maken. Veel leesplezier!
     

    Lees meer >> | 1736 keer bekeken

  • Terug naar school.

    10 september 2010

    De eerste week na de vakantie zit er weer op. De kinderen zijn weer naar school en mijn geliefde is weer naar haar werk. Het gewone leven neemt zijn gang weer. 's Morgens weer gewoon boterhammetjes smeren voor degenen die tussen de middag niet thuis kunnen eten. Elke ochtend weer het gevecht om de mannen naar beneden en aangekleed te krijgen en dan proberen ze iets gezond en voedzaams naar binnen te laten werken.

    Tot zover is er niets veranderd sinds vorig schooljaar. Alhoewel? Onze oudste wil nu op tijd geroepen worden; al om zeven uur! Dan heeft ze alle tijd om zich op te tutten en haar schooltas in te pakken. Ze zit niet meer uren achter haar beschuitje te treuzelen voor ze een hapje neemt, maar vliegt als ze wakker wordt naar beneden. Dan smeert ze als de bliksem een beschuitje of twee, stopt dat in haar mond, spoelt het weg met een glas sap en vliegt dan snel weer naar boven alwaar ze zich dan uitgebreid gaat staan oppoetsen. Daarna staat ze keurig op tijd weer beneden om op de fiets te stappen als haar klasgenootje haar op komt halen om mee te fietsen naar school. Ze gaat zelfs zonder morren op tijd naar bed! Waar zit het addertje onder het gras zult u denken? Ik heb het nog niet gevonden. Gelukkig!

    Maar er is nog iets veranderd: ik hoef niemand meer naar school te brengen! Onze jongste is nu groot genoeg om zelf naar school te kunnen fietsen. Hij heeft zijn A en B zwemdiploma's vorig jaar al gehaald (hij moet langs een vijver en over een bruggetje) en op zijn nieuwe fiets kan hij nu makkelijk zelf naar school. Alweer een hoofdstuk afgesloten! Die nieuwe fiets is trouwens op zich zelf ook een verhaal apart! Afgelopen zomer logeerden we bij familie ergens boven in het land. Op een gegeven moment zaten we lekker koffie te leuten en te kletsen en de kinderen waren ergens in de buurt aan het spelen op een industrieterrein. Plotseling komen ze enthousiast aanrennen en roepen: "we hebben een fiets gevonden!" Bleken ze in een container met oud ijzer naast een oude bedrijfsloods een zo goed als nieuwe fiets te hebben gevonden. Er was iets mis met de ketting of iets dergelijks, waardoor de trappers het niet deden. Maar voor de rest was hij nog puntgaaf! Zelfs de verlichting deed het nog! Toen we weggingen hebben we de fiets in de auto geladen en hem daarna bij onze eigen fietsenmaker gebracht. Na het afrekenen van € 35, - aan reparatiekosten hadden we nu een zo goed als gloednieuwe fiets! Belachelijk dat sommigen zulke dingen zomaar weggooien! Lang leve de consumptiemaatschappij! Maar wij waren er deze keer goed mee!

    Onze middelste zien we niet zoveel meer. Ook hij is groot geworden en is nu bijna constant met zijn vriendjes op stap. Hutten bouwen, fietsen, stoeien, voetballen en zo nu en dan door het dorpscentrum sjouwen. Hartstikke leuk! Hij is nog niet thuis uit school of hij gaat er al weer vandoor. Of er staat alweer een vriendje aan de deur. Vaak gunt hij zich de tijd niet eens voor een glas limonade. (Maar een snoepje vergeet hij niet) Zelfs op zondagmorgen wordt er al vroeg aan de deur gebeld door mannetjes die komen vragen of hij buiten komt spelen. Dan schiet hij snel zijn kleren aan en sjeest er op zijn fiets vandoor. Flits, doei! En weg is hij!

    Er is nu dus weer alle tijd voor andere dingen. Nu kan ik me heerlijk op mijn gemak voorbereiden op de komende duo-expositie met mijn Sneker collega Gerrit Cnossen in “Galerie Galhant” te Leens in Groningen, van 23 januari tot 4 maart. Weer lekker aan de slag met schilderen en fotograferen dus! En natúúrlijk blijf ik trouw elke week een stukje voor jullie schrijven, want dat blijft nu eenmaal erg leuk om te doen! Prettig wekeinde!

    Lees meer >> | 1458 keer bekeken

  • Kabbelende bergbeekjes en salami.

    3 september 2010

    We lopen voor het eerst sinds lange tijd weer eens met ons tweetjes te wandelen. De kinderen worden beziggehouden door een “animatieteam” van het hotel. Dit is wel een héél andere vakantie dan we tot nu toe gewend zijn. We hebben voor de verandering eens een weekje semi all-in halfpension geboekt in hotel Königsleiten te Königsleiten in Oostenrijk. Dus lopen we nu samen te genieten. Pink aan pink, gezellig keuvelend boven op een berg ergens in Oostenrijk. Ondanks dat ik me een tikje schuldig voel over het feit dat we de kinderen bij het hotel achtergelaten hebben, moet ik me inhouden niet spontaan te gaan huppelen en keihard het " Edelweiss, edelweiss" uit de “Sound of Music” te gaan zingen. Het is hier schitterend. Wat een weidsheid! Wat een rust! We kijken uit op weelderig groene én besneeuwde bergtoppen welke we bijna aan kunnen raken.

    Lees meer >> | 1835 keer bekeken

  • Vakantieliefde

    13 augustus 2010

    Miljarden mensen hebben last van liefdesverdriet of hebben dat ooit gehad. Op een paar kluizenaars na bijna iedereen dus. Het is een van de ergste dingen die je kunnen gebeuren. Het doet verschrikkelijk pijn. Je kunt er zelfs fysiek onder lijden. Je kunt niet meer eten. Wilt niets meer. Kunt niets meer. Het voelt ongeveer zoals een buffel het ervaart als hij door een hyena wordt verscheurd. Waarom is er dan nog geen medicijn tegen uitgevonden? Volgens mij moet dat toch niet zo moeilijk zijn. Een paar schepjes van de juiste hormonen toevoegen aan enkele rustgevende stofjes. Dit even zorgvuldig mixen in de blender. Dan in een paar pilletjes stoppen en: “Hupsakee!” Weer wat minder ellende op de wereld! 

    Lees meer >> | 1936 keer bekeken

  • Nachtmerrie

    7 augustus 2010

    Het was stil in Amsterdam. Vakantietijd. De man stond wat voor zich uit te staren. Op zijn kaken lag een grauwe gloed. Hij zag er bleek en ongezond uit. Moegestreden. Eigenlijk zou hij de nieuwe Messias van zijn partij moeten zijn, de belofte van democratisch Nederland, maar hij was nu publiekelijk zo goed als gestorven. Het was voorbij. Was hij maar burgemeester gebleven. Nu had hij te hoog gegrepen . . . en te diep gevallen. Dit had hij toch niet verdiend? Maar nu was het hoogstwaarschijnlijk te laat. Hij had niet op tijd ingegrepen. Had niemand hem dan gewaarschuwd? Natuurlijk, de partij was in rouw. Ze hadden zo ontzettend op hun donder gehad tijdens de laatste verkiezingen, dat nu iedereen wel murw geslagen leek. Maar het CDA toch ook? Maar die waren wél op tijd opgekropen en in het ontstane gat gedoken.

    Het miezerde wat zodat hij zijn paraplu opstak. Hij keek vooruit maar zijn roodomrande ogen zagen niets. Hij zag enkel de leegte van de stad. Zijn stad. Tenminste, tot voor kort. Nu had hij niets meer. Hij was enige jaren terug nog de gedoodverfde premier! En nu? Nu was hij boos. Boos op Ruud Lubbers. Boos op het CDA en de VVD! Boos op zichzelf. Had hij nu maar eerder gereageerd in plaats van een beetje apathisch voor zich uit te staren. Hij was moe. Te moe om te vechten.

    Maar nu moest hij wel! Zijn oude vlam begon weer ietwat op te laaien. Eerlijk gezegd had hij nooit verwacht dat het zover zou komen. Hij had verwacht dat de heren elkaar al lang de tent uitgevochten hadden. Dat Maxime de samenwerking nooit aan zou gaan. Zouden nu de boze dromen uitkomen? Zou zijn land, dat hij zo lief had nu dan écht naar de knoppen gaan? Zouden onder regie van Ivo Uit den Hooghte, de Grootinquisiteurs Gerard den Geniepighe en Maximus den Farizeeër écht gaan samenwerken met Markus den Gladde? Dat zou toch niet écht waar zijn? Nee! Het leek hem een boze droom die uitkwam. Nu zouden de middeleeuwen weer herbeginnen. In Nederland zouden weer kruisridders opstaan die tegen de islam ten strijde zouden trekken. De wereld zou weer gaan brandden. Het kruis zou weer te vuur en te zwaard verdedigd moeten worden. En dat alleen maar omdat hij gefaald had. Alles zou op zijn schouders rusten. Maar hij was niet alleen de schuldige. Zijn partij had hem te vroeg naar voren geschoven. Hadden niet in de gaten gehad dat hij, hoewel een uitmuntend bestuurder, een verbaal niet zo sterke en snelle politicus was. En daar hadden zijn opponenten dankbaar gebruik van gemaakt. Terecht natuurlijk. Zo hoort het ook.

    Maar dat het hier op uit zou draaien? Nederland moet bezuinigen. En flink ook. Dus het zou op zich misschien niet eens verkeerd zijn als de VVD en het CDA eens een poosje aan de macht kwamen. Dan zou de VVD mooi zelf weer eens mogen ondervinden hoe het is om te regeren. Hoe het is om een scherpe oppositie tegenover je te hebben staan. En er dan zo achter komen dat je toch niet alles voor elkaar kunt krijgen zoals je het wilde. Maar dit: die verkapte gedoogsamenwerking met het CDA en de PVV? Een coalitie van VVD met het CDA en D66 had hij stiekem ook prima gevonden. Dan had zijn partij even tot rust kunnen komen. En zich sterk kunnen maken voor de volgende verkiezingen. Maar nu? Hij was dom geweest. Had alles verkeerd ingeschat. Had hij tóch maar duidelijker en vooral eerder samen gaan werken met die partijen welken ontzettend graag met hem hadden willen regeren. Met mensen die aan zijn kant stonden. Misschien had hij zelf met het CDA in zee moeten gaan. Als hij nu eens? . . . . . Als? . . . . Als?

                                    

    Lees meer >> | 1472 keer bekeken

  • Saskia en Jeroen versus Jip en Janneke deel drie

    1 augustus 2010

    Janneke liep door het centrum. Ze was op zoek naar een leuke jurk. Vanavond had ze haar eerste officiële afspraakje met Jeroen. Ze zouden gaan eten in de Waag. Een bovengemiddeld restaurant in het dorp waar ze woonde, maar de prijzen waren ook bovengemiddeld helaas. Samen met Jip was ze er al enkele keren geweest. Niet te vaak natuurlijk, een dominee verdiende tenslotte niet echt veel, zeker niet in het katholieke zuiden waar slechts twee op de honderd mensen protestant waren. Voor het eerst zou ze, in het openbaar met een andere man uit eten gaan. En dan nog wel een blanke! Wat zou de restaurant eigenaar wel niet denken? Van zijn vrouw hoefden ze niets te vrezen, dat was echt zo'n type dat het altijd alleen maar over zichzelf had en verder weinig aandacht voor andermans sores had. Hoe zou die man het bij haar uithouden? Hij, een leuke vent om te zien zou toch ook wel eens wat aandacht willen? Waarschijnlijk zit hij vreselijk onder de plak bij haar, de sul. Nee, het was geen sul. Hij was zelfs heel charmant. Nee, niet aan denken. Vanavond ging ze gezellig uit eten met Jeroen.

    Jeroen had ondanks zijn drukke baan als art-director bij een groot reclamebureau de hele dag aan Janneke moeten denken. Hij leek warempel wel stapelverliefd! Dat had hij al jaren niet meer meegemaakt. Maar Janneke was dan ook een bijzonder exemplaar van het vrouwelijk geslacht. Vanmorgen tijdens die saaie vergadering had hij alleen maar aan haar kunnen denken en waren de laatste dagen weer helemaal door zijn hoofd gegaan. Op een geheven moment had hij in de gaten gekregen dat die kleine jonge stagiaire met dat hippe brilletje nogal verschrikt naar zijn kruis zat te staren. Shit, hij had een volvette stijve! En iedereen kon het zien! Hij ging snel verzitten en probeerde zijn gedachten te verzetten. Hij hoopte maar dat er verder niemand was die het gemerkt had. Stel je voor! Tussen de middag had hij na het squashen nog even met zijn vriend Henk gesproken. En hem verteld van Janneke. Henk had enthousiast gereageerd en hem verteld dat hij ooit eens een date met het jongere zusje van Janneke, Merel had gehad. En dat was me er eentje! Als ze maar een beetje op haar zus lijkt! Bofkont dat je er bent!

    Ze parkeerden hun auto op de parkeerplaats en wandelden gearmd richting het restaurant. Dag mevrouw Maduro! Wat heeft u een leuke jurk aan! Voor haar stonden de dirigent van het kerkkoor en zijn voluptueuze echtgenote. Bent u eens een keer met een andere man op stap? Heeft de dominee andere afspraken? Het liefst wilde Janneke hen toeschreeuwen dat die smerige vreemdganger waarschijnlijk bij zijn hoer zat, maar dat kon ze natuurlijk niet maken. Ze ging tenslotte vanavond heerlijk uit eten met die overheerlijke broer van die sloerie! Goedenavond meneer en mevrouw Looyen! Leuk dat ik u hier tegenkom! Heeft u een leuke vakantie gehad? Vroeg Janneke dus maar met een gemaakte glimlach. Oh kind, heerlijk riep mevrouw Looyen met haar piepstemmetje. Hoe dat mens aan zo’n piepstem kwam was haar nog steeds een raadsel. Met zo’n enorm overgewicht en die gigantische boezem moest dat mens toch eigenlijk een stem als een klok hebben. Mevrouw Looyen bleef maar ratelen tot Jeroen zei: sorry mevrouw en meneer, maar we hebben gereserveerd. Wilt u ons excuseren? Een prettige avond verder!

    Ze stapten het restaurant binnen en werden naar hun plaats gebracht. Ze bestelden verse oesters vooraf met een lekker glaasje prik. Janneke pakte de hand van Jeroen en streelde die, terwijl ze hem verliefd aankeek. Ze voelde ineens een koude rilling op haar rug. Halo lieverd, ben jij hier ook? Er kwam een mooie, hoogblonde slanke dame op Jeroen afgelopen. Jeroen stond op en knuffelde haar enthousiast. Janneke zei hij, mag ik je voorstellen, dit is nou mijnkleine zusje Saskia! Janneke schrok en verslikte zich in de oester die ze net naar binnen wilde slobberen. Ze liep rood aan en werd steeds paarser en benauwder. Gelukkig had een ober in de gaten wat er gebeurde. Hij greep haar van achteren beet, en sloeg haar op de rug, Janneke hoestte en proestte, waardoor de oester pardoes door de lucht vloog en in het decolleté van Saskia terechtkwam. Heel het restaurant was in rep en roer. Van alle kanten kwamen mensen aangesneld. Alles is oké zei Janneke en nam een slok water. Er is niets aan de hand, dank u wel.

     

    Lees meer >> | 1355 keer bekeken

  • Meer blogs >>