We lopen voor het eerst sinds lange tijd weer eens met ons tweetjes te wandelen. De kinderen worden beziggehouden door een “animatieteam” van het hotel. Dit is wel een héél andere vakantie dan we tot nu toe gewend zijn. We hebben voor de verandering eens een weekje semi all-in halfpension geboekt in hotel Königsleiten te Königsleiten in Oostenrijk. Dus lopen we nu samen te genieten. Pink aan pink, gezellig keuvelend boven op een berg ergens in Oostenrijk. Ondanks dat ik me een tikje schuldig voel over het feit dat we de kinderen bij het hotel achtergelaten hebben, moet ik me inhouden niet spontaan te gaan huppelen en keihard het " Edelweiss, edelweiss" uit de “Sound of Music” te gaan zingen. Het is hier schitterend. Wat een weidsheid! Wat een rust! We kijken uit op weelderig groene én besneeuwde bergtoppen welke we bijna aan kunnen raken.

In tegenstelling tot de rest van Europa, waar de ene na de andere regenbui de landen teistert en er hier en daar diverse overstromingen blijken te zijn, schijnt het zonnetje hier weelderig. Het is tijdens het lopen ondanks de grote hoogte zelfs flink warm, zodat we blij zijn zo nu en dan uit een koel kabbelend bergbeekje het heerlijk verfrissende, zachte water te kunnen drinken. Ik wist niet dat water zo lekker kon zijn! Zojuist zijn we met een heuse kabelbaan naar de Ski Arena Wildkogel gebracht. Wij, die beiden eerlijk gezegd altijd enigszins beverig waren voor bungelende kabelbanen c.q. skiliften. Maar deze keer hebben we onze angsten overwonnen toen we, na een door onze vrolijke Tomtom aangewezen spannende rit langs zeer hoge en ook ontzettend smalle bergweggetjes zonder vangrails, bij toeval in het plaatsje Neukirchen am Grossvenediger aankwamen. En daar dus dit idyllische kabelbaantje zagen lopen. En het viel eerlijk gezegd na die nogal enerverende bergrit reuze mee. Het bleek een schitterend “reisje” van zo’n twintig minuten te zijn van onder in het dal tot boven op de berg. (2100 m.) We hadden geen wandelschoenen aan, maar op mijn Jezus-sandalen kon ik goed uit de voeten op de mooi aangelegde bergpaden, welke zo nu en dan flink daalden. We bleken op deze enorme hoogte trouwens gewoon te kunnen sms-en! We zagen rechts van ons de zendmast staan! Na een flinke wandeling langs de kabbelende bergbeekjes, vrolijk bloeiende bloempjes en lieve koedames; die voorzien waren van mooie billen, schalkse blikken en schitterend klinkende bellen, bereikten we een biologische boeren berghut genaamd Gänzenhof. (Vanwege het kippenveluitzicht wellicht? In het Duits is kippenvel namelijk gänzenhaut) Alwaar we voor een zeer redelijke prijs lekker wat konden eten en drinken. Met een door de gemischte Jause* und brötchen mit wurst goed gevulde buik togen we terug richting skilift. Omdat de terugweg flink stijgend was bereikten we hijgend en puffend de top. Waar we met onze laatste adem nog even flink genoten van het welverdiende schitterende uitzicht op de enorme berglandschappen voor we ons met onze laatste krachten in de gondel hesen en ons naar beneden lieten varen/vliegen/rijden/zweven/vallen?

Op de terugweg bleken we trouwens gebruik te kunnen maken van een schitterend brede tolweg mét vangrails, die ons ook nog eens trakteerde op schitterende vergezichten én ons verraste met enkele pleisterplaatsen van waaruit we van de schitterende Krimmler watervallen konden genieten. De afstand, waar we op de heenweg zo'n uur en een kwartier over hadden gedaan, bleek nu in een klein half uurtje te verwezenlijken te zijn! Lang leve de vooruitgang!! Jodelahitié!!!

Als we bij het hotel aankomen zijn de kinderen onder begeleiding heerlijk aan het voetballen. Tot ze, na een half uur eindelijk in de gaten hebben dat wij ze vanaf het terras aan het bekijken zijn. Dan roepen ze: “zijn jullie nu al terug? Mogen we een ijsje?” Ze hebben ons dus absoluut niet gemist of nodig gehad. Vroeger vond ik Oostenrijk een land voor bejaarden. Niets is minder waar. Alhoewel? We worden zo langzamerhand “oud en vervangbaar!” Vorige week werd ik al ouwetje genoemd! Snif!


* Gemischte Jause = plankje met brood, kaas, spek, salami’s en een kleine obstlerschnaps

Zin gekregen in meer? Kijk dan op: www.wildkogelbahnen.at