
Blog
Op de hoogte blijven van mijn blogs? Abonneer je op mijn nieuwsbrief.-
Na de dood......(gedicht)
9 juli 2009Wie vertelt mij dat er na de dood leven is…….
leg mij eens uit hoe ik moet geloven
in een beter leven …….
hierna is er toch niets…….of toch wel……..
‘k bewonder de gelovigen vol vuur geven zij zich over
storten zich overtuigd in …….
een verlosser……..in de dood
wie verteld mij dat er na dit leven een dood is
of gaan we verder lichaamsloos ……zwevend
om onwetende en verdrietige nabestaanden die ons
willen vasthoudenzichzelf pijnigend
of troostend met de gedachte ……..
dat ze ons ooit weer zullen zien
maar hoe kan dat………
als we geen lichaam meer hebben
geen ogen om te zien wat we
voor ogen hadden
toen we ons afvroegen
of we leefden na de dood
Lees meer >> | 1631 keer bekeken
-
De laatste zondvloed......(gedicht)
7 juli 2009De regen kletterde
plassen makend
in de straten
die steeds voller
de weg kwijtraakten
dieper en dieper
spoelde het water
met de zee mee
het verschil was
versmolten in brak
water, water
en nog eens water
zuiverend en kil
Stil werd het
de regen hield
op met vallen
dit maal was
er geen God
geen ziener
geen duif met
een vers takje
vloog nog rond
hij kon niet meer
het land was op
verdronken in
gesmolten poolijs
Lees meer >> | 1821 keer bekeken
-
Ik ben vandaag zo vrolijk...net als altijd eigenlijk...tenminste; meestal!
4 juli 2009Wat heb ik het toch goed, ik kan me niet voorstellen dat een miljonair zich beter voelt dan deze jongen hier…………..er is veel om dankbaar voor te zijn; ik heb een fantastisch gezin bestaande uit een geweldige vrouw en drie schatten van kinderen, heb lieve vrienden en familieleden, ik kan doen wat ik wil, mag genieten van de kleinste dingen, mag óók nog mooie schilderijen maken waar dan vervolgens anderen weer van kunnen genieten, en als ik ergens mee zit, kan ik dat makkelijk van me afschrijven, waarna het probleem al niet zo ernstig meer is als het leek, en de oplossing zich zo goed als altijd vanzelf wel weer aandient. Ik voel me dus als die spreekwoordelijke God in Frankrijk, we wonen vlak bij de bossen, dus als we eens een keertje een wandeling willen maken, wat we dan ook regelmatig doen, kunnen we rechtstreeks vanuit huis naar het bos lopen en genieten…….en als het warm is stappen we in de auto en zijn we in tien minuten bij een heerlijke waterplas in Volkel (Billy Birdpark Hemelrijk) en kunnen een verfrissende duik nemen. We wonen in een heerlijk provinciestadje met zo’n 50.000 duizend inwoners met alle daarbij behorende voorzieningen zoals een heerlijk centrum, mooie zwembaden, geweldige scholen naar ieders smaak of geloof, goede sportaccommodaties en weinig criminaliteit……en dan zijn we dit jaar óók nog eens de groenste stad van Europa! Wat wil een mens nog meer? Lekker uit eten? We hebben hier van alles; van de Mac Donalds tot Haute Cuisine, van low tot high budget, en op de Indiase keuken na zijn alle wereldkeukens hier wel zo’n beetje vertegenwoordigd.
Lees meer >> | 1542 keer bekeken
-
Rijp fruit....moet genoten worden.......(gedicht)
30 juni 2009Ik wil het plukken
dat grote rijpe fruit
deze verboden vruchten
laten mij niet ongemoeid
vol wellust en verlangen
wil ik ze hebben
ze nodigen me uit
uitdagend en vol vuur
wil ik me laven
aan deze hangende tuin
dit zacht vlezig vertier
vol verleiding en vermaak
Ik wil het proeven
voelen en veel meer
zie ze eens golven
en deinen op een zucht
mijn handen eromheen
wat zijn ze zacht
zal ik ze zachtjes knijpen
en betasten met mijn mond
met mijn tong het topje strelen
zodat het harder wordt
en vol verlangen
mij mee voert in genotLees meer >> | 2290 keer bekeken
-
Dagboek van een luiaard...... (met gedicht)
29 juni 2009Na een druk, extra lang en extra gezellig weekeinde waarin we onder andere naar de Open dagen van de Koninklijke Luchtmacht op Vliegbasis Volkel zijn geweest ( de foto’s kun je zien op mijn hyvessite; www.gertdegoede.hyves.nl ) en met onze geliefde familie en vrienden véél te veel drank en spijzen hebben mogen nuttigen, was dan nu de rust wedergekeerd en had ik weer eens wat tijd voor mezelf, zodat ik eindelijk weer eens m’n website bij heb kunnen werken. Het werd hoog tijd! De site stond nog steeds hoofdzakelijk in het teken van mijn schilderkunsten, maar dat is zoals jullie weten natuurlijk maar een deel van mijn werkzaamheden. Nu is hij weer helemaal “up to date” , het geheel is wat zakelijker gemaakt, zodat iedereen nu kan zien dat ik ook dichter, columnist, illustrator en fotograaf ben………en dat ik dus niet zo lui ben als iedereen wel denkt, hahaha…..De meeste mensen bij ons in de buurt zien me tenslotte altijd maar een beetje fliere fluitend door het centrum of de bossen en velden banjeren, hier en daar een terrasje pakkend, of door de supermarkt lopen, al dan niet vergezeld van mijn geliefde fototoestel. Dan denken ze natuurlijk dat ik niets doe, maar in mijn hoofd ben ik natuurlijk altijd ontzettend hard (ahum!) bezig met van alles en nog wat, denkend aan al die dingen die ik nog moet of wil gaan doen, hahaha….. Of ik loop mensen te observeren zodat ik ze kan gebruiken (misbruiken) als onderwerp voor m’n columns of verzen………Óók ben ik wel eens gewoon bezig m’n sociale contacten te onderhouden of boodschappen aan het doen; een mens moet tenslotte ook aan z’n geestelijk en lichamelijk voedsel komen nietwaar!
Ik weet trouwens niet of jullie het gemerkt hebben, maar het is weer zomer! Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, Teletubbies kom maar g
Lees meer >> | 1899 keer bekeken
Kinderen fotograferen op een lagere school.......
21 juni 2009Schoolfotoplezier.
Deze week heb ik, voor de nieuwe schoolgids, foto’s mogen maken op de basisschool waar onze twee jongste kinderen een groot deel van hun tijd plegen door te brengen.. Best wel leuk om eens te zien hoe het daar tegenwoordig aan toe gaat en dan gewoon eens lekker ongegeneerd door de lege gangen te mogen lopen terwijl de kindertjes ernstig aan het werk zijn in hun lokalen……en dan even stiekem een lokaal binnenglippen om zo onopvallend mogelijk een paar leuke plaatjes te schieten. Soms lukt dat, en soms niet, je hebt tóch altijd kinderen (vooral meisjes) die er echt voor gaan zitten, en daarmee willen bewijzen dat ze toch wel écht voor fotomodel in de wieg gelegd zijn……….Alle onderwijskrachten werkten volledig mee, zodat ik ongehinderd door de lokalen kon struinen op zoek naar dat ene unieke plaatje. Één juf bood zelfs aan nog even snel het lokaal op te ruimen, want het was nu zó rommelig…anders nooit hoor!!! …..Ja dûhu, dan heeft ze nu mooi pech gehad, hahaha .……..(op de foto zie je trouwens niets van de rommeligheid, maar dit terzijde). Ik vind het juist een sport om alles en iedereen zo naturel en eerlijk mogelijk op de gevoelige plaat te zetten, en daar hoort natuurlijk een beetje rommel bij! Gelukkig zijn de scholen niet meer zo steriel als vroeger in mijn tijd (ver voor de oorlog) , in de meeste klassen heerst een gezellig sfeertje terwijl de kinderen tóch vol aandacht zitten te werken. In één klas werden er zelfs op het digitale schoolbord videoclips vertoond met de daarbijbehorende muziekjes! Was het in mijn tijd maar zo geweest! Lang leve het digitale tijdperk! In alle klassen vond ik wel kinderen spelenderwijs lerend achter een computer en in één klas zaten er zelfs diverse kinderen, gewoon op hun eigen plaats nijver te werken met een laptop op hun lessenaar (heet dat eigelijk nog wel zo?) Ik viel deze week trouwens met mijn neus in de boter; want er was een Fancy Fair. Klinkt lekker ouderwets, en dat was het dus ook: “Ouderwets gezellig!” De kinderen van groep acht organiseren ieder jaar zo’n Fancy Fair om er hun kampweek gedeeltelijk mee te bekostigen en de rest gaat dan altijd naar een goed doel. Ze hadden erg hun best gedaan dit keer; en hadden van alles bedacht; van schminken tot een rad van avontuur en alles wat daartussen ligt. Maar het hoogtepunt was een drukbezocht, onvoorstelbaar, angstaanjagend en duister spookhuis waarbij de rillingen je letterlijk over de rug liepen. Het publiek kwam gelukkig in grote getale zodat het een geslaagde avond werd en ik dus ook weer wat leuke plaatjes kon schieten.
Lees meer >> | 5352 keer bekeken
M'n dochter en ik........
17 juni 2009Wij hebben een pracht van een dochter van dertien…..een puberdochter……Aangezien het onze eerste ervaring met een puber is moeten we erg wennen aan het bijbehorende gedrag…..en dan druk ik me nog voorzichtig uit, geloof me! Het is een schat van een meid, begiftigd met een schitterend rank lijfje en een mooi gezichtje met daarin een paar zeer doordringende oogjes; welke ontzettend dodelijke blikken kunnen werpen bij het minste of geringste dat mevrouw tegenstaat. Hare Majesteit zit in de eerste klas HAVO en heeft het daar reuze naar haar zin…….vooral met het plezier maken met de meiden onder elkaar. Maar huiswerk maken? Vergeet het maar. Leren? Getverderrie, dat doe ik straks wel, nu moet ik even bijkomen……..ik ben nu te moe. Ja, dùuùhhhhhùùù……..daar het ik geen zin in…....boeiend!!! Mag ik chips? En cola? Nee? Oké, appelsap dan? En een koekje? Mag ik dat boven opeten en drinken? Nee? Ik mag ook niks hier…….
Het is zelfs zo erg dat bij het vorige rapport bleek, dat als ze niet beter haar best doet, ze waarschijnlijk niet over zal gaan…..en wellicht naar het VMBO moet.........doodzonde, want ze is begunstigd met een gezond en goed stel hersens en kan als ze er een beetje haar best voor doet schitterende cijfers halen…..ze lijkt teveel op haar pappa denk ik…….op mij dus; ze tekent en knutselt liever dan dat ze leert en huiswerk maakt. Ze maakt de prachtigste creaties voor haar poppen, of zet met haar laptop hele animatiefilmpjes in elkaar en anders leest, schildert en tekent ze graag..............en als ontspanning Nintendo’t ze……Ondanks al onze smeekbeden en dreigementen bleef ze niets doen, en op logische argumenten als: ”Hoe meer je je best doet, des te eerder kun je naar de modeacademie, en kun je eindelijk de dingen doen die je leuk vind…….wat is nou vijf jaar op een mensenleven? Enz. enz. ” We hebben uiteindelijk van ellende (en tegen al onze eigen principes in) haar laptop en TV maar afgepakt en dat schijnt te werken. Bij de laatste TRAP ( Toetsen, Repetitie, en Activiteiten Periode ) bleek het gelukkig beter te gaan en waren haar cijfers een stuk beter……ik had haar wel iedere keer achter de broek gezeten dat ze goed moest leren en haar regelmatig tot in den treure overhoord, maar oké, het heeft zijn vruchten afgeworpen. Nu maar hopen dat ze de laatste weken tot het einde van het schooljaar nét zo haar best blijft doen…..aan mij zal het niet liggen…toch? Gelukkig vind ze sommige vakken wel leuk…..ze is best goed in wiskunde?!?!?!, en met drama gaat ze, ondanks de wat saaie leraar, helemaal uit haar dak, vooral als ze samen met een vriendinnetje een toneelstukje voor de klas mag opvoeren.
Onlangs liep ze, lief als ze is, met haar kleinste broertje mee met de avondvierdaagse, het lijkt wel of ze nu al last heeft van jeugdsentiment, misschien mist ze de geborgenheid van de lagere school nog wel een beetje, het is toch best een grote stap zo van basis naar middelbaar…..ze wordt groot……Pappa, ik snap niet hoe jij dat kunt…….Broertje luistert nergens naar, hij loopt overal heen te rennen, vliegt van hot naar haar en kijkt helemaal niet uit! Haar vriendinnetje (met wie ze al sinds de peuterspeelzaal bevriend is) zou eigenlijk Donderdag ook een avondje meelopen, zomaar voor de gezelligheid, maar ze hadden ruzie gemaakt tussen de middag…………Hare Majesteit had als plagerijtje van haar vriendinnetje een zakje M&M’s gepikt, zodat de vriendin boos limonade in Majesteit’s gezicht spoot…….waarop zij dus direkt het pakje afpakte en haar vriendin's arm helemaal onder spoot met dat vies plakkende goedje………ach, morgen zijn ze weer de dikste vriendinnen waarschijnlijk, hahaha…..
De leukste momenten zijn als ze even naar je toe komt, je een knuffel geeft en zegt: Pappa, ik vind je lief! Of als ze ‘s avonds even lekker tegen je aan komt zitten op de bank, als ze daar dan al de mogelijkheid toe krijgt, want meestal is die plaats reeds ingenomen door haar twee broers. Maar het allermooiste is het als ze haar diepe verdrietjes met je deelt; over dingen die niet zo leuk zijn op school, jaloezietjes van meiden onder elkaar, of als ze verteld van haar prille verliefdheden……ze is zo lief, kon ik haar maar tegen de boze buitenwereld beschermen, mijn kleine prinsesje……..
Lees meer >> | 1512 keer bekeken
Jantje zag eens pruimen hangen.........(gedicht)
4 juni 2009Ook ik had het willen doen
afwijken van de paden
mijn schepen verbranden
alles achterlaten
Slechts aan mezelf denken
en in het diepe duiken
maar ik kon het niet
had geen keuze….
maar verplichtingen
en bij het een hoort het ander
en dan….is er geen plaats
voor die andere ander
Toch kabbelt het verder
mijn scheepje vol
met goede goederen
…….en ander geluk
Nee ‘k ben absoluut niet ontevreden
het leven neemt zoals het geeft
ook hier is vervulling en liefde, dus
laten we plukken wat van ons is
en de verboden vruchten laten staan
en hoewel de verleiding vaak groot is
zal ooit de beloning volgen
.............................
zoals in dit oude rijm:
“Jantje zag eens pruimen hangen”
Jantje zag eens pruimen hangen,
O! als eieren zo groot.
't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
Schoon zijn vader 't hem verbood.
Hier is, zei hij, noch mijn vader,
Noch de tuinman, die het ziet:
Aan een boom, zo vol geladen,
Mist men vijf, zes pruimen niet.
Maar ik wil gehoorzaam wezen,
En niet plukken; ik loop heen.
Zou ik om een hand vol pruimen
Ongehoorzaam wezen? Neen !
Voort ging Jantje, maar zijn vader,
Die hem stil beluisterd had,
Kwam hem in het lopen tegen
Vooraan op het middenpad.
Kom mijn Jantje, zei de vader,
Kom mijn kleine hartedief!
Nu zal ik u pruimen plukken,
Nu heeft vader Jantje lief.
Daarop ging Papa aan 't schudden,
Jantje raapte schielijk op.
Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
En liep heen op een galop.
Auteur Jantje zag eens….: Hiëronymus van Alphen.
En de rest: © Gert de Goede 2009
Lees meer >> | 7602 keer bekeken
MIJN 'TIC' (met gedicht)
2 juni 2009Ik zal het maar eerlijk toegeven………ik heb een enorme tic…..en wel een verschrikkelijke schoenentic. Niets ernstigs zult u zeggen, maar toch…..ik heb hem wel, die tic bedoel ik dan natuurlijk. Misschien vreemd om dit uit de mond van een man in plaats van een vrouw te horen, maar ik ben gewoon, evenals mijn geliefde echtgenote, stapelgek op mooie schoenen. Het enige probleem is dat ik helaas niet zo rijk ben als mijn collega-schoenengek Imelda Marcos, u weet wel, die bezeten van schoenen, helaas veel te laat overleden weduwe van die dictator uit de Filipijnen. Ik moet het dus doen met uitverkoopjes. En dat maakt mijn gekte eigenlijk alleen maar leuker. Ik mag altijd op jacht, en het liefst voor een zo laag mogelijke prijs. Net als vroeger, toen ik nog een fanatiek modelautoverzamelaar was, moet ik dus op jacht naar mooie schoenen. En het grote voordeel van een paar schoenen is……………..dat ze verslijten! Zodat ik dus altijd een geldig excuus heb om enkele malen per jaar nieuwe te kopen. Met mijn modelautoverzameling ben ik op een gegeven moment moeten stoppen met bijkopen, omdat ik reeds vijf grote vitrinekasten vol heb staan met enige duizenden miniatuur auto´s. Maar de schoenen verslijten gelukkig, zodat ik zo nu en dan de oude afgetrapte exemplaren (zij het met een warm bloedend hart en met dikke tranen welken opwellen in mijn ogen) af moet staan aan de missie of iets dergelijks. Één ding weet ik dan in ieder geval zeker: ergens op de wereld loopt straks iemand rond met mijn meest favoriete schoenen ooit, en geniet daar waarschijnlijk net zo veel van als ik dat gedaan heb!
Mijn meest favoriete paar ever is een oogverblindend paar handgemaakte, Italiaanse, bruine puntschoenen van prachtig geprint leer en voorzien van schitterende stiksels. Dit paar; ooit gekocht voor slechts vijftig gulden ( de originele prijs was destijds driehonderdvijftig gulden, écht waar, ik had er stiekem al een jaar op lopen azen ). U begrijpt natuurlijk wel dat ik met deze schoenen onder de grond gestopt of gebakken wens te worden en dat deze dus nooit of te nimmer afgedankt mogen worden! Ik ben zuiniger op mijn schoenen dan op mijn auto, vandaar dat ze nog steeds in uitstekende conditie verkeren.
Vorige week had ik eindelijk weer eens een paar bruine doordeweekse schoenen nodig. Eigenlijk al langer, maar ja, ik moet wél zoeken tot ik de ware vind natuurlijk. En ja hoor: Ik heb ze gevonden!!!! In ons eigen dorpscentrum nota bene. Het zit namelijk zo: Momenteel wordt ons dorp verblijd met een schoenen en overhemden outlet store en ja hoor, daar lagen ze, een prachtig stel bijzondere Italiaanse sneakers in een soort van golfschoen stijl, compleet met overhangende flappen voor en achter; en dat voor maar € 39,95, en dan mocht ik er nog een extra paar bij zoeken voor de luttele bijbetaling van slechts € 10,00.
U begrijpt dat ik op dat moment de gelukkigste man op aarde was (dat ben ik eigenlijk altijd wel), zodat ik ook nog een prachtig stel zwarte instappers voorzien van mooie scherpe punten mocht scoren. Zo'n buitenkansje kon ik natuurlijk niet laten liggen! Ik moet nu dus helaas weer een poosje wachten voor ik weer iets nieuws aan mag schaffen, de kinderen zullen ook gevoed en gekleed moeten worden……..Maar, ach ja…ze verslijten wel weer, ooit! (die schoenen dan hé) En dan ben ik weer aan de beurt, hahaha…………..
In dees prachtige welgevormde schoenen
wens ik mijn grote onaantrekkelijke voeten
voorzien van levensgrote jubeltenen
getekend door ouderdom, slijtage en aanleg
voor altijd te steken
Laat mij genieten en voor eeuwig lopen
zodat ook and´ren ze mogen aanschouwen
en zich verwond´ren over hoe het kan
dat zoveel schoons aan zo´n lelijk mens
kan blijven zitten
Lees meer >> | 2913 keer bekeken
Tonijnsalade
22 mei 2009Wat kan ik toch ontzettend genieten van het mooie weer; heerlijk terrassen met een lekker glaasje voor je neus en gezellig kletsen en kijken naar de mensen (vrouwen) die aan je gezichtsveld voorbij trekken. Het valt me altijd op dat dames er over het algemeen best wel netjes, verzorgd en leuk bijlopen, maar dan zie je daar zo’n man met een ontevreden gezicht naast sjokken, gekleed in een setje kleren die in de zak van Max niet zouden misstaan. Vooral zomers……….met van die witte sokken met gestreepte boorden in sandalen of enorme sportschoenen……..en daarbij nog een uitgelubberde te korte of te lange korte broek, met van die enge harige of witte kale benen eronder……….en dan ook nog zo’n mouwloos hempie…..Getvrrrrrrr…….kijk, een Italiaan met een wit hemd mag dan op een foto sexy overkomen, maar bij de Hollandse man staat dat toch echt voor geen meter!!! Of je hebt van die enorm van zichzelf overtuigde mannen welke in het een of andere overdadig geborduurde en bestickerde overhemd lopen te paraderen alsof ze het beste haantje van de ren zijn! Het lijkt wel of alleen de homosexuele medeman weet hoe hij zich moet kleden. De natuur zit eigenlijk raar in elkaar…….Waarom moet die Hollandse man zo ongeinteresseerd en lusteloos naast zijn vrouw lopen? De doorsnee man kan uitstekend met z’n eigen soort en sexegenoten overweg, maar over het algemeen niet zo goed met (vooral hun eigen) vrouwen. Nee, neem dan de homosexuele medebroeder …….die kan wel goed met vrouwen overweg. Je zou bijna zeggen dat heterovrouwen en homo’s van binnen hetzelfde zijn, maar hoe komt het dan dat er binnen een homosexuele relatie, zowel bij vrouwelijke als bij mannelijke varianten, toch weer mannelijke en vrouwelijke rolpatronen ontstaan? Ik dwaal af en snap er niets van, maar ja, ik ben dan ook maar een man…….zij het dan een zorgzame, mooie kleding liefhebbende, maar toch niet homosexuele variatie op het mannelijk geslacht (jammer dat de Metro - Man uit is!)……..Ik had eigenlijk stylist of personal shopper moeten worden…….lijkt me best leuk om dan mannen, maar vooral vrouwen te adviseren wat ze aan zouden moeten trekken om er op z’n voordeligst uit te kunnen zien. Maar ja, de echtgenoten van de dames zouden me al zien aankomen…..ik in de paskamer bij hun dames (Bats, boem pets *#$@*….een blauw oog!)………en de heren zelf hebben liever een leuke dame in hun paskamer……dat snap ik dan ook wel weer ………verwarrend hoor de menselijke psyche……….maar wel leuk!!!
Lees meer >> | 1534 keer bekeken
- Meer blogs >>