Blog
Op de hoogte blijven van mijn blogs? Abonneer je op mijn nieuwsbrief.-
De laatste zondvloed (gedicht)
25 oktober 2012De regen kletterdeplassen makendin de stratendie steeds vollerde weg kwijtraaktendieper en dieperspoelde het watermet de zee meehet verschil wasversmolten in brakLees meer >> | 1740 keer bekeken
-
Slakje Siebrandt (kindervers)
23 oktober 2012Superheld Slakje Siebrandtis voorwaar geen slome Harrie,Hij is stapel op snelle auto's,vliegtuigen, motoren en herrieOnder zijn huisje plaatste hij wielen,Lees meer >> | 1699 keer bekeken
-
De lachzendeling (gedicht)
23 oktober 2012Steek niet de draakmet wat ik voorhebslechts de wereld verblijdenis mijn eerzame eenzame taakVrolijk ga ik door ’t levenals de man van la Manchavechtend tegen molensLees meer >> | 1578 keer bekeken
-
Biggetje Bettina (kindervers)
2 oktober 2012Biggetje Bettina
is me een ijdeltuitje
Ze zit uren te denken
Deze bloes?
Of toch een truitje?
Eeuwig tutten voor de spiegel
zit m'n lippenstift wel goed?
Wacht!
Nog even mascara
Wat een gepriegel!
Lees meer >> | 2166 keer bekeken
-
De Turkse kapper.
25 september 2012Jan was, als je erover nadenkt, enorm internationaal georiënteerd. Hij was verzot op pizza’s, pasta’s, Rucola, Bressaola en andere Italiaanse producten. Bij de Turkse supermarkt kon hij zich verlustigen aan Baklava, Turks fruit, verrukkelijke olijven en allerhande heerlijke oriëntaalse kruiden en specerijen. Een spontaan broodje dôner, kebab of shoarma vond altijd zonder moeite de weg naar zijn maag. Zijn overhemden zijn vrijwel allemaal in Indiase growshops gemaakt. Zijn nieuwe Diesel spijkerbroek komt uit Italië, is ontworpen door een Nederlander, en daarna geproduceerd in Turkije. Zijn geitenwollen sokken zijn, misschien wel vol liefde, met de hand gebreid in Noorwegen. De bril op zijn neus is van Deense komaf en het mooie Mondaine-spoorwegklok-horloge om zijn pols is vanzelfsprekend van Zwitserse makelij. Zijn auto is Zweeds, net als zijn slaapkamerkasten van IKEA. Als vrienden heeft Jan zelfs een politieman van Marokaanse afkomst en grote brede schoenmaker van Surinaamse afkomst.Lees meer >> | 2542 keer bekeken
-
Edward.
6 september 2012Het was een mooie herfstdonderdagmorgen. De zon scheen mild door een al ietwat dunner wordend bladerdak. Edward liep met zijn hond door de straten. De hond trok aan de riem. En reageerde zenuwachtig op zijn bevelen. Het stomme beest had hem zojuist bijna gebeten. Omdat Edward een beetje overdreven gereageerd had toen de hond midden op de straat gepoept had. En hij er met zijn gedachten ergens anders, er met zijn grote voeten in was gestapt. Ach: die hond kon er ook niets aan doen. Het lag aan hem. Vliegensvlug gleed hij met zijn vingers door zijn haar. Hijzélf was bloednerveus. En een beetje bang. Nee: niet bang. Hij was nooit bang. Om de dooie dood niet! En zelfs als hij bang zou zijn, dan zou niemand dat aan hem merken. Nee, natuurlijk niet! Slechts zijn hond voelde wat er in zijn hoofd speelde. En dat was al irritant genoeg.Lees meer >> | 2009 keer bekeken
-
De rots (gedicht)
29 augustus 2012De rotsbrandendin de brandingbrokkelt afbreekt, barstpijnlijk, angstgeen houvastginder opzoeknaar een nieuweniet opgebrandde rotsrotsvast verankerdin een zeevol onzekerhedenLees meer >> | 2430 keer bekeken
-
Angeline.
16 augustus 2012Zo’n zes jaar geleden sprak ik een vriend. Hij had hooguit nog zo’n vijftig jaar te leven vertelde hij. Daarom wilde hij alles uit het leven halen wat er te halen was. Trots liet hij me zijn tatoeage zien. Een foto van zijn nieuwe vlam. Rechtsboven op zijn borst. Dat zou elke man moeten doen riep hij. Heerlijk man, zo’n jonge meid naast je en in je bed. Ik voel me weer twintig! Hij bleef maar doorratelen. Herhaaldelijk riep hij frasen als: “Live life to the max!” of “Carpe diem!” Hij pochte dat hij al volledig binnen was en dat hij onlangs een Mercedes met open dakje had aangeschaft. Hij zou binnenkort naar Marbella of Ibiza vertrekken om daar met zijn ruim twintig jaar jongere vriendin te gaan wonen en genieten. Lekker zonnen, op het terras zitten en ’s nachts naar de clubs om de groten der aarde te zien optreden. Tiësto en zo. Je weet wel. Gaaf man! Zou je ook moeten doen. Voel je jezelf weer jong! Ik vertelde hem dat ik me, ondanks mijn in zijn ogen nogal suffe bestaan, toch nog redelijk jong voelde en wenste hem een prettig leven toe. Ik vroeg hem of hij zijn kinderen niet zou missen. Hij reageerde slechts met een schouderophalen en een enigszins schuldige blijk. De lul! Sindsdien zag ik hem zo nu en dan op Facebook voorbij komen. Altijd vrolijke foto’s met mooie en jonge meiden om hem heen en een of ander exotisch cocktailtje in zijn handen. Zijn vriendinnetje had hij al na een maand terug naar huis gestuurd en hij leek inderdaad flink te genieten. Het contact verwaterde en de jaren gingen voorbij.Lees meer >> | 2193 keer bekeken
-
Verval komt na de zonde!
2 juli 2012Hollebolle ogen met daar omheen donkere kringen én wallen als kasteelmuren kijken mij aan. De spiegel liegt niet. Na drieënvijftig en een half jaar op deze planeet heeft de aftakeling zijn intrede gedaan. En hoe! De slapper wordende wangen zijn reeds enigszins naast mijn kin aan het zakken. Mijn mondhoeken lijken daardoor meer en meer chagrijnig naar beneden te gaan zakken. Dit in tegenstelling tot de vrolijke lachrimpeltjes welke sinds enige tijd permanent aanwezig lijken te zijn. De lange, donkere lokken waar ik altijd zo trots op was beginnen bij de slapen steeds meer te vergrijzen en mijn bakkebaarden verliezen ook al alle kleur. Ik ben in de herfst van mijn leven aanbeland. En het is nog rotweer ook. Er zijn mensen om minder depressief geworden. Doch ik heb nog geen kipfiletbovenarmen. Dat dan weer niet.In winkels zeggen ze tegenwoordig U tegen me. Hartstikke netjes natuurlijk, maar hierdoor voel ik me wél steeds ouder worden. Mijn gevecht tegen het buikje wordt steeds moeilijker. En tevens lijk ik in de schouders breder te worden. Ik voel het aan mijn shirts die van boven steeds krapper lijken te worden. En het rare is dat ik al jaren op het zelfde gewicht blijf. Vreemd toch? Tóch ik ga niet stiekem naar de sportschool. Ben je helemaal? Ik ben toch geen penopauzepuber? Het zou uiteraard kunnen dat de weegschaal kapot is. Of dat de wasmachine heter wast dan dat ik hem ingesteld heb. Ik weet echter wel beter. Het is het verval. Het verval na de zonde. Het gevolg van mijn Bourgondische leven. Of gewoon de ouderdom. Zou het dan nu écht tijd voor een abonnement op PLUS magazine worden? Het is tenslotte best een interessant magazine. Nu krijg ik het blad elke keer van mijn schoonmoeder als zij het uit heeft. Zeg nu zelf: zo een magazine kun je op mijn leeftijd toch nog niet zelf gaan kopen? Dan kan ik net zo goed meteen lid van omroep Max worden. En bestel ik tussen neus en lippen door meteen maar even die rollator. Je weet maar nooit wanneer je een dergelijk ding nodig hebt tenslotte. Voor hetzelfde geld heb ik dat kolereding morgen nodig. Staat ie mooi alvast klaar in de gang.Een leesbril heb ik óók al jaren. Daar ben ik dus onderhand wel aan gewend. Ik heb echter steeds vaker een bril voor veraf nodig. Voor ertussenin echter heb ik vreemd genoeg nog steeds geen lenzen nodig, zodat ik nu de Godganse dag zit te hannesen met mijn twee brillen. Ik heb een tijdje een “dubbel-fuck-us-bril” gehad, maar dat werkte niet. Dus wissel ik voorlopig de diverse monturen maar af. Op, af. Op, af. Op en af. Er is echter één voordeel: ik ben niet de enige die ouder wordt. Mijn oude groenblauwe Volvo 245 wordt het ook. Hij slijt trouw met mij mee. Zijn sloten werken sinds enige tijd niet meer en het klokje heeft het ook allang opgegeven. Mijn stoel zitting is scheefgegroeid en de hoofdsteun hangt er slapjes bij. Mijn stoere Volvo is, net als ik, langzaam aan het vergaan. Maar hem kan ik inruilen. Oh ja: ik kan ook ingeruild worden. Shit: niet tegen mijn vrouw vertellen graag!Virtueel ben ik echter nog steeds een jonge God. Gelukkig wel. Op het internet tel ik nog steeds mee. En mijn uiterlijk? Ach: als ik met de zelfontspanner foto’s van mezelf maak, dan zijn die vanzelf al onscherp. En zo niet? Dan retoucheer ik gewoon het grootste deel van mijn verworven misvormingen weg. Of ik maak er een softfocus plaatje van. Simpel en doeltreffend! En als ik achter mijn schrijftafel zit voel ik me meer dan prima. Ik heb dan naast mijn nieuwe laptop een iPad staan om mijn Facebook en Twitter tijdlijnen in de gaten te houden terwijl ik vrolijk en lustig op mijn toetsenbordje rammel. Wie riep er ook alweer dat mannen niet kunnen multitasken? Terwijl ik koffie aan het drinken ben, hoor, zie en ruik ik alles om me heen tot op tien meter afstand. Ik zit gewoon te typen en naar Coldplay te luisteren op radio 2. Tegelijkertijd waarschuw ik Sylvia Witteman via haar Twitteraccount dat ze het sterke water, waarin de enorme tumor van haar onlangs duur geopereerde tamme rat drijft, niet aan haar zwager moet geven, maar lekker zelf op moet drinken. Er zit tenslotte bijna 100 % alcohol in zo’n flesje. Ze antwoord me echter terug dat sterk water formaldehyde is en dat dit niet zo heel erg gezond voor je schijnt te zijn. Ach: dat is alcohol ook niet. Toch? Maar wel lekker! Althans: binnen proporties dan. Veel sterker dan 35% ga ik doorgaans niet. En ik kan daar op zijn tijd heerlijk van genieten. Maar dit terzijde.Het grote voordeel van ouder worden is dat ik stukken rustiger in mijn hoofd ben dan vroeger en daardoor meer kan waarnemen zonder daar knettergek van te worden. Mijn kinderen roepen regelmatig dat ik niet goed meer hoor. Of erger: dat ik dement begin te worden. Deze dementie is echter een zelfgekozen ruststand; een soort van door de jaren heen verworven rijkdom. Deze dementie is in mijn opinie dan ook geen ziekte of zo, eerder een toestand van volledige waarneming, maar je maakt je gewoon nergens meer druk over. Een soort van Zen zijn. Je negeert eenvoudigweg de storende elementen. En ik begin nu langzamerhand weer in een dergelijke staat te geraken. Heeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk!Twitter: @gertdegoedeLees meer >> | 1924 keer bekeken
-
Opperdepop!
19 juni 2012Haar leven loopt ten einde. Snif. Ze wordt almaar langzamer en piept en kraakt zó hard, dat ik er zo langzamerhand wanhopig van word. Tergend langzaam is ze. Of eerder nog dodelijk langzaam. Zelfs een lijkwagen gaat nog sneller vooruit! Doch ik moet toegeven: ze ziet er nog goed uit. Verrekte goed zelfs. Dat wel. Als nieuw nog eigenlijk. Doch schijn bedriegt. Van binnen is ze op. Ten dode opgeschreven.
Lees meer >> | 1857 keer bekeken