De regen kletterde 
plassen makend 
in de straten 
die steeds voller 
de weg kwijtraakten 
dieper en dieper 
spoelde het water 
met de zee mee 
het verschil was 
versmolten in brak 
water, water 
en nog eens water 
zuiverend en kil 
 
Stil werd het 
de regen hield 
op met vallen 
dit maal was 
er geen God 
geen ziener 
geen duif met 
een vers takje 
vloog nog rond 
hij kon niet meer 
het land was op 
verdronken in 
gesmolten poolijs 
 
 
©gertdegoede2009