• EEN HELD!!! (met gedicht)

    20 april 2009

    Vorige week zaterdag is de 20 jarige soldaat der eerste klasse Azdin Chadli in Uden met militaire eer en onder terecht gigantisch grote aandacht begraven. Een plaatsgenoot, een jongen die ik misschien wel eens heb zien spelen in de zandbak, of heb zien fietsen naar school. Misschien was hij wel die leuke pizzabezorger………Hij is overleden door een raketaanval, die toevallig doel trof………Azdin was net een week in Uruzgan........ Een week pas; Je zult als ouders of verzorgers het bericht maar thuis krijgen; Goedenavond mevrouw en mijnheer, tot onze spijt moeten wij u mededelen dat uw zoon is overleden tijdens een laffe raketaanval. Volgens mij is een raketaanval altijd laf, en zijn alle oorlogen zinloos. Ik snap goed wat  “onze jongens” daar doen, ze proberen het land weer veiliger te maken en helpen met de opbouw van het land……..Belangrijk werk. Spijtig alleen dat een stelletje barbaarse, middeleeuwse moslimfundamentalisten zoals de taliban (dit schrijf ik expres zonder hoofdletter om m’n minachting voor hen te laten blijken) steeds maar bezig blijven met het terroriseren en indoctrineren van hun landgenoten, in de hoop zichzelf daarmee de hemel in te werken, aangezweept door een stelletje doorgedraaide machtswellustelingen.

    Soms denk ik wel eens; laten ze elkaar daar maar lekker afmaken, dan zijn wij er mooi vanaf………Natuurlijk een domme gedachte; Want hoe blij waren onze ouders en grootouders wel niet toen ze geholpen werden in de Tweede Wereldoorlog. Als wij toen geen hulp hadden gehad, had de onderdrukking destijds waarschijnlijk veel langer geduurd en hadden we nu misschien wel Duits gesproken……Dus van het nut van de hulp aan Afghanistan ben ik echt wel overtuigd……..alleen doet het toch iedere keer weer pijn als je het bericht hoort dat er weer een Nederlandse militair gesneuveld is….Voor hetzelfde geld besluit je eigen kind in het leger te gaan ……….en moet hij of zij ook naar een gevaarlijk oorlogsgebied…..als ze dan al heelhuids terugkomen, hebben ze dan misschien de rest van hun leven nachtmerries en trauma’s………en kunnen ze daar dan wel mee omgaan? 

    Ik heb wel eens programma’s gezien waarin Libanonveteranen hun verhaal vertelden; daar wordt je echt niet vrolijker van. Bij velen is hun leven totaal verwoest door wat ze gezien en meegemaakt hebben. Huwelijken liepen stuk door onverwerkt verdriet. Gezinnen vielen uit elkaar om dat gevoelens niet meer geuit konden of durfden worden, of gewoonweg omdat er geen vertrouwen meer was in de mensheid, zelf niet in je naasten. Gaan al die mannen en vrouwen die nu in Afghanistan zitten of gezeten hebben zo’n toekomst tegemoet? Laten we hopen van niet……….

    Jezus en Ghandi stierven voor een betere wereld Azdin……net als jij en degenen die je voorgingen……..

     

     

    Liever stierf ik

    in jouw armen

    Dat is zachter dan

    in het stof van Uruzgan

    Door deze explosie

    verloor ik mijn hoofd en hart

    terwijl ik dat liever

    aan jou had verloren

    Maar ik was

    uitverkoren om

    vrede te brengen

    in een vreemd

    en weerbarstig land

    Niets heb ik kunnen doen

    of toch?

    Was ik de brenger

    van het slechte nieuws?

    moest ik sterven

    zodat de anderen

    zouden weten

    waarom ik moest gaan

    en bereid was

    m’n leven te geven

    voor een betere wereld

    hier ver vandaan

     

     

     

     

     

    Lees meer >> | 1425 keer bekeken

  • Pasen

    13 april 2009

     

    Met de Pasen begon vroeger de lente pas echt. Ik kan me nog goed herinneren dat we rond deze tijd extra blij waren omdat we dan altijd nieuwe “zondagse” kleren kregen (je paasbeste pakkie). We gingen dan naar de grote stad om nieuwe kleren te kopen, wat natuu

    Lees meer >> | 2374 keer bekeken

  • Een gewone vrijdagmiddag..........

    4 april 2009

    Gisteren werd ik door mijn geliefde verrast met een avondje Herman van Veen in de Schouwburg van Nijmegen.

    Eerst gingen  we lekker even "terrassen" op het Koningsplein, en daarna een heerlijk tournedo'tje eten in de Bok; een ouderwets eetcafé, alwaar je je vlees nog gewoon op een houten snijplankje krijgt. Eenvoudig maar wel heel erg lekker, én met, ouderwets ongedwongen, leuk personeel. Na het eten hadden we nog een uurtje over voordat de voorstelling zou beginnen, zodat we plaatsnamen op een muurtje op het Keizer Karelplein, recht tegenover de Stadsschouwburg, alwaar we heerlijk mensen konden bekijken én becommentariëren.

    Om 20.00 ging de zaal open. We vonden onze plaatsen makkelijk, en zetelden ons in de theaterstoelen. Je kon wel merken dat het theater aan renovatie toe is, de beenruimte was écht te krap voor iemand met een normale lengte zoals ik. (1.90 cm.) Jammer. Het publiek bestond voornamelijk uit oudere mensen en helaas was de jeugd dun gezaaid. Zeker in een studentenstad als Nijmegen had ik meer jongeren verwacht. Maar ja, kaartjes zijn niet echt goedkoop vandaag de dag, en ook studenten kunnen hun geld maar een keer uitgeven, en dat doen ze natuurlijk liever in de kroeg.

    Het was een geweldige, zij het niet verassende avond; het bleek een voortborduring te zijn op de voorstelling "Onder Vier ogen" een intieme, kleine theatertour, waarvan ik reeds in 2006 in Veghel mocht  genieten. het was een overzicht van 40 jaar Herman van Veen, met hier en daar  wat aanpassingen aan de actualiteit en wat nieuwere stukjes. Het was een feest der herkenning. Herman wordt oud, máár hij draagt zijn leeftijd met gratie, je merkt dat zijn lichaam ouder wordt, hij maakt daar zelf ook grapjes over..........oude sketches worden geloofwaardiger, bijvoorbeeld het typetje, welke aan een oude bekende verteld dat z'n pikkemans op de raarste momenten overeind komt, behalve als dat nodig is, wordt geloofwaardiger, omdat je de "afbraak" voor je ziet. Toch is Herman geen oude zielige, zichzelf herhalende man geworden. Hij speelt nog immer, als geen ander, de clown, bespeelt vol verve diverse instrumenten, en staat nog regelmatig enthousiast te springen op het podium, bijgestaan door zijn oude compaan Eric van der Wurff, welke niet verouderd lijkt en nog altijd een virtuoos pianist is, verukkelijk de akoestische basgitaar, of de plukbas speelt, maar ook als geen ander de underdog kan spelen; Geweldig! En natuurlijk is zijn trouwe begeleidster Edith Leerkes er om hem met haar flexibele godenvingers, meesterlijk te begeleiden op haar gitaar. Wat kan dat mens spelen zeg!!! Ik heb haar reeds meerdere malen mogen aanschouwen en genieten, zoals zij gitaar speelt........Fantastisch!!! Ook speelde Jannemien Cnossen mee, een mooie, begenadigde jongedame, welke met haar heerlijke vioolspel en heldere stem een geweldig aanvulling op het illustere drietal is. Kortom, het was een aanbevelingswaardige, heerlijke avond welke nog lang in m'n herinnering zal blijven.


    ©gertdegoede. Lees ook mijn wekelijkse column op
    www.bronmagazine.nl  Deze week gaat het over 1 april. ga het lezen en laat je meeslepen met de geschiedenis van Nederland en ontdek dat he maar goed is dat Hansje Brinkers niet een paar eeuwen eerder is geboren (bedacht).

    Veel leesplezier!!!!

     

    Lees meer >> | 1488 keer bekeken

  • Waar zouden we zijn zonder de trein! (met gedicht)

    27 maart 2009

     

    Gert de Goede schrijver columnist cartoonist reis slaaptrein trein spoor italiè monique cartoon vrolijk happy kleurrijk

    Dat was vroeger dé slogan van de NS.

    Destijds was het nog heel normaal om vertragingen te hebben, en aangezien ik vroeger, toen ik nog geen rijbewijs had, tot mijn ontstellende droefenis, frequent het openbaar vervoer moest gebruiken, zat ik regelmatig op perrons te wachten op een trein die maar niet kwam, of toch wel, maar die dan ineens op een ander perron aankwam dan gepland, zodat je flink moest rennen om de trein te halen. Je zag dan ook regelmatig vooral oudere mensen struikelend en bagage verliezend van het ene naar het andere perron stuntelen. Een regelrechte ramp was het destijds!!! Gelukkig schijnt het tegenwoordig stukken beter te gaan; Nederland heeft één der meest efficiënte spoorwegnetten van Europa naar het schijnt. Ik hoor in ieder geval veel minder gemopper dan vroeger, maar dat kan ook zijn omdat ik me niet meer zo vaak met treinreizend publiek omgeef.

    Lees meer >> | 2736 keer bekeken

  • Lente! (met gedicht)

    20 maart 2009

    Het is weer lente!

    Eindelijk konden we van de week de zon weer eens op ons bolletje voelen en genieten van de warmte op onze huid. Raar eigenlijk; ‘s nachts was het hier min 2 en overdag plus 13 graden. Maar van mij mag het een poosje zo blijven, als overdag de zon maar schijnt, dan ben ik uitermate gelukkig, en geniet ik honderdduizendmiljoen (zoals onze kinderen zeggen) maal meer van het leven dan bij regen of nog erger: sneeuw, brrrrrrrr!!!

     

    Ik ben benieuwd wat deze lente weer voor moois en heerlijks voor ons allemaal in petto heeft. Ik krijg in ieder geval altijd meteen een lekker helder, vrij en vrolijk gevoel van dit weer. Alsof je continu fris gewassen en gepoedeld uit de douche naar buiten stapt, heerlijk!!! En als je naar buiten loopt hoor je de vogeltjes eindelijk, na een lange koude winter, weer heerlijk flierefluiten en de bomen zitten als bij toverslag vol met verse, intens felle, lichtgroene knopjes, die bijna licht geven. Ook zag ik van de week de lammetjes al weer vrolijk over elkaar heen buitelen en dartelen in de wei. Kortom, het is weer tijd voor nieuw leven, hoop en beloften!  Loop gewoon eens berengelukkig fluitend door de straten, bossen of landerijen, dan heb je ineens het idee dat die hele kredietcrisis eigenlijk helemaal zo erg niet is, en dat het allemaal wel snel weer over zal waaien. Of dat het wel mee zal vallen met die gevaren voor de samenleving zoals bijvoorbeeld van het soort machtswellustelingen zoals onze diva Geert Wilders, welken zichzelf eigenlijk alleen maar belachelijk maken met hun waanzinnige uitspraken en ideeën. Op een gegeven moment zullen ze er hopelijk toch zelf wel achter komen dat je met haat zaaien niets bereikt, en dat je met een beetje verdraagzaamheid en vriendelijkheid jegens een ander veel meer kunt bereiken.   Sorry;  ik drijf af van mijn onderwerp.

     

    Weet je wat ook zo lekker is aan de lente? Plotseling maak je jezelf door het heerlijke zonnetje ook niet zo druk meer over minder belangrijke zaken, die helaas wel moeten gebeuren, zoals de was die nog gestreken moet worden. Niet da

    Lees meer >> | 1729 keer bekeken

  • Vrijdag de dertiende.......

    13 maart 2009

     

     

    Oké! ......... Ja, tot volgende week. Kus, kus, kus…….. Doei, bedankt voor alles, ‘t was supergezellig………Nee hoor, je hoeft me echt niet thuis te brengen, ik loop wel even, ik ben in tien minuutjes thuis………….

     

    Met een knal viel de voordeur achter haar dicht….brrrrr…….had ze nu toch maar niet zo stoer gedaan, en naar haar vriendin geluisterd, en die lange slungel mee laten lopen, welke ze aan haar hadden wilden koppelen vanavond.…….‘t is toch best griezelig om zo midden in de nacht door de donkere stad lopen. Maar ja, dan zou ze waarschijnlijk nog een poos met die rare kwibus opgescheept zitten en daar had ze nu dus echt even geen zin meer in na een jarenlange, slopende relatie. Rust wilde ze!!! Ze had nu écht even haar buik vol van mannen en wilde maar een ding; gewoon lekker alleen in haar eigen warme bedje kruipen en heerlijk slapen. Het was een supergezellig feest geweest, maar morgenochtend moest ze enigszins fris op haar werk verschijnen, snel naar huis dus maar!. Ze zette er stevig de pas in, want het was toch wel een beetje eng, zo in je eentje midden in de nacht op straat. Plotseling hoorde ze geluiden achter zich, de kriebels liepen haar over de rug …………een kuchje en………voetstappen! Iemand achtervolgde haar……….ze versnelde haar pas, maar het leek wel of de voetstappen dichterbij kwamen……Zo snel als ze kon rende ze door de donkere straten……..Ook dat nog; het begon te regenen, alsof ze nog niet genoeg ellende had vannacht! Door de kletterende regen hoorde ze niemand meer achter zich, wat haar nóg banger maakte, nu had ze geen idee meer hoe dicht de achtervolger haar op de hielen zat . Sneller, sneller…………..nog een bochtje en dan was ze thuis………ze voelde in haar broekzak naar haar huissleutels……SHIT!!! Waar waren die gebleven! Nu kon ze niet eens haar veilige huis in, wat nu?

     

    Besluiteloos rende ze verder door de stad, waar moest ze heen? Terug kon niet, dan liep ze haar achtervolger in de armen, dan maar via een omweg terug naar haar vrienden. Ver achter haar hoorde ze haar naam roepen. Verdorie, de belager kende haar naam ook nog. Wie zou die engerd zijn, wat wilde hij van haar? Ze durfde er niet aan te denken en rende zonder om te kijken verder in de aardedonkere nachtelijk stad. Gelukkig was ze een paar weken geleden gestart met “Start to Run”; een cursus om het hardlopen onder de knie te krijgen, waardoor ze nu Godzijdank een iets betere conditie had dan de afgelopen tijd, toen ze iedere avond chips en chocolade etend languit op de bank haar verdriet om haar verbroken relatie lag weg te kijken bij Net5, waarbij haar enige beweging bestond uit het regelmatig naar de ijskast lopen voor alweer een flink glas koele witte wijn. Door het nadenken nam haar angst enigszins af en ze naderde nu gelukkig het huis van haar vrienden………eindelijk! Ze belde aan.

     

    Gelukkig werd er snel open gedaan. Aha, ben je daar eindelijk domoor, zei de man van haar vriendin. Ik was je al achterna gelopen, maar je liep zo hard dat ik je niet bij kon houden, je kunt wel merken dat je hardloopt tegenwoordig! Ik riep nog naar je dat je je sleutels was vergeten, maar je hoorde me niet. Toen ben ik maar weer naar huis toegelopen. Kom binnen en drink nog wat, dan breng ik je zo wel naar huis!

     

     

    Het is alweer de tweede Vrijdag de dertiende van dit jaar………Het kabinet is er nog steeds niet uit, en hebben het verdere overleg over hoe ze de recessie aan zullen pakken maar uitgesteld tot Maandag. Zouden ze misschien bang zijn om op een Vrijdag de dertiende een belangrijke beslissing te nemen? Het lijkt er wel op! B, B & R blijken dus bijgelovig te zijn!!! Dat krijg je natuurlijk met Zwarte kousen in het kabinet, die geloven nog in hel en verdoemenis……..De Christen Unie denkt vast dat deze hele crisis de schuld is van Arie Boonstra, omdat die schaars gekleed de Goden durfde te tarten met zijn jaloersmakende Goddelijke lichaam! Dus……….wees niet bang voor zwarte katten, maar kijk uit voor zwarte kousen, zeker in deze tijd van inkrimpen kunnen ze behoorlijk gaan knellen!

     

    Sorry …… ik doe flauw………De heren doen hun best! Ik wens ze veel succes en ik ben ervan overtuigd dat ze zullen doen wat nodig is om ons land weer helemaal in topconditie te krijgen, al krijgen ze daar wél een harde dobber aan!!!

    Lees meer >> | 1382 keer bekeken

  • ..........oude foto's...... (met gedicht)

    6 maart 2009

     

     

     

     

    Zo nu en dan is het heerlijk om lekker in je eentje op zolder zittend, oude foto’s te bekijken. Lekker stiekem even verstoppen voor de buitenwereld en nostalgisch terugblikken, even wegmijmeren van het nu. Zien dat ook je ouders eens jong zijn geweest, terwijl je vroeger als kind dacht dat ze toen al zo oud waren. Vreemde mensen terugzien waarvan je ooit de verhalen wel gehoord hebt, maar die je nooit echt gezien of gekend hebt, terwijl ze voor je ouders op dat moment een heel belangrijke plek innamen. Je grootouders zien waar je vroeger zo gek op was….vooral m’n opa; Wat was ik gek op die man. Hij overleed toen ik vijf of zes was, maar wat een geweldige indruk heeft die man achtergelaten! Ik ben blij dat ik daardoor zo goed m’n kleine zoontje begrijpen kan als hij zegt dat hij z’n opa zo mist, welke afgelopen jaar overleden is……..op zo’n moment verschrikkelijk, maar toch wel goed voor en fantastische jeugdherinnering die hem de rest van zijn leven bijblijft!

    …………..ik zie een foto van opa Gerrit en ome Ger kijkend naar een landkaart op de motorkap van opa’s blauwe Vw Kever met Amerikaanse bumpers. Mijn God, wat een heerlijke tijd! Bijna iedere week met het hele gezin door opa opgehaald worden in z’n kever, en dan iedere keer weer het gevecht tussen mijn grote broer en ik, wie er in de kattenbak mocht gaan zitten. Onderweg (bij Bodegraven?) Met dichtgeknepen neuzen onder het aquaduct door, altijd even bij het oude Schiphol naar vliegtuigen kijken, waar opa bij Fokker werkte, en dan op naar Bovenkerk bij Amstelveen, waar oma al met de koffie, thee (uit die mooie bruine theepot) en koekjes zat te wachten……..jammer dat m’n ouders na het overlijden van opa het contact met oma door wat strubbelingen jaren verloren hebben……..ik heb oma nog een keer gezien, vlak voor ze stierf……zonde van de verloren jaren, maar ik denk dat dit soort dingen in veel families voorkomen, het zal wel bij het groeiproces horen.

     

    Twee foto’s uit 1957 schat ik…….mijn ouders op de pont over het Haringvliet op weg naar de ouders van m’n vader in Stellendam…….wat zijn ze nog jong en knap……en arm……maar gelukkig met z’n tweetjes! Hoe ze elkaar hebben leren kennen is trouwens een leuk verhaal. Mijn ome Ger en m’n vader waren dienstmaatjes, en op een keer had m’n oom verzwaard arrest omdat hij weer eens wat uitgespookt had zodat hij niet op weekendverlof mocht, en vroeg mijn vader, die toch niets te doen had, om dat even te gaan vertellen bij zijn ouders in Amsterdam, die natuurlijk op hem zaten te wachten en geen telefoon hadden destijds (zoals de meesten toen). Mijn moeder, welke stapelgek was op haar knappe broertje zat vol vreugde op hem te wachten, omdat ze samen uit zouden gaan dat weekeinde. Er werd aan de deur gebeld, en m’n moeder, die door de geribbelde glazen voordeur enigszins wazig een man in uniform kon onderscheiden en dus in de veronderstelling was dat het haar broer was die voor de deur stond, rukte met een zwaai de deur open en vloog………..mijn verbaasde aanstaande vader om de nek………

     

    Fotoalbums……….leuk om af en toe eens terug te kijken, om te zien dat je kinderen toch in sommige gevallen wel heel erg op je lijken, de zelfde opgroeifoutjes zien maken als die je zelf maakte, dingen zien terugkomen in het leven. Maar het mooiste dat je er uit kunt leren is dat je ziet in hoeverre je op je ouders lijkt en soms dezelfde fouten maakt, ook al wilde je dat pertinent niet………..en dat ze, ondanks dat ze er niet meer zijn, toch nog steeds een groot deel uitmaken van je leven, samen met alle andere mensen met wie je ooit het pad gedeeld hebt. Je hebt van hen allemaal veel geleerd, en zij waarschijnlijk weer van jou.

    Het belangrijkste wat ìk hieruit leer is dat je vooral moet genieten van het moment, omdat het zo voorbij kan zijn. Pak iedere kans en geniet ervan, zodat je nooit achteraf hoeft te zeggen: “had ik toen maar………..”

     

    Voorbij is je jeugd

    gedaan met de onschuld

    alle kibbelarijen

    in ‘t verleden begaan

    allang vergeten

    wel eens spijt gehad

    maar nooit echt lang

    een troostende arm

    een aai over je bol

    de liefde van je ouders

    wat voelde je je veilig

    Als je zelf vader bent

    en je ouders op een plek

    waar je niet meer bij kunt

    troost je jezelf

    met de herinneringen

    maar leef je vooral

    in het nieuwe nu

    en put je kracht

    uit alle schoonheid

    en verworven geschenken

    welke je mocht ontvangen

    in dit veel te korte

    maar mooie leven

    Je jeugd zie je nu terug

    terwijl je aan tafel

    het gegiechel en gelach

    van je kinderen ziet

    en daar net zo van geniet

    als je ouders dat ooit deden

    van jou en je broers en zusjes

    Lees meer >> | 5263 keer bekeken

  • Liefde (met gedicht)

    1 maart 2009

     

    Liefde……

    Wat is er nou mooier dan liefde, al eeuwenlang doet iedereen er z’n best voor, om het te krijgen, maar vooral ook om het te geven, iedereen zoek ergens liefde, is het niet bij een mens dan wel bij een dier of de een of andere hobby. Ja , dat is nou het gekke van liefde; het kan overal opduiken, op ieder plek en in ieder hoekje van de wereld. Op jacht gaan ernaar heeft meestal niet veel zin, al zou je dat met het internetdaten van tegenwoordig niet zeggen! Iedereen wil zijn plekje op de liefdesmarkt veroveren en doet daar vaak gekke dingen voor.

    Lees meer >> | 1457 keer bekeken

  • Valentijnsvers (gedicht)

    14 februari 2009

     
     
    terwijl paarlen en diamanten
     
    des dames beste vrienden zijn
     
    gooien de mannen ze vaak
     
    liever voor de zwijnen
     
    in hun blindheid voor
     
    romantiek en illusie vergeten ze
     
     waaraan hun geliefde denkt
     
    en waar het om gaat
     
    dan geven ze liever
     
    iets groots dan zichzelf
     
    maar als geven krijgen blijkt
     
    is het samen delen
     
    een geschenk voor allebei
     
    en kun je elkaar schenken
     
    waar het om gaat
     
    .............liefde

    Lees meer >> | 1633 keer bekeken

  • '......voor degene die.........'(gedicht)

    10 februari 2009

     

    voorbij is wat geweest is
    maar een gevoelige flard
    van vroeger blijft
    je kunt jezelf wel
    proberen vrij te vechten
    en het verleden ontvluchten
    maar de herinnering blijft
    ook al is het slechts
    een oude valkuil
    een vage streek van vroeger
    het is onlosmakelijk verbonden
    met jou en je leven
    pas als alle kleuren
    van toen vervaagd zijn
    en je na hard werken
    alles verwerkt hebt
    zul je merken dat je
    op een morgen wakker wordt
    en dat de wereld er
    ineens weer kleurrijker,
    frisser en hoopvoller uitziet
    dan verdwijnt eindelijk
    de mist die je omgeeft
    kun je jezelf weer openen
    voor nieuwe impulsen
    en de vervulling die je zoekt

     

     

    Lees meer >> | 1482 keer bekeken

  • Meer blogs >>