Gisteravond heb ik me in mijn woonplaats Uden laten betoveren door dikke wolken teder zoet ruikende lentebloesem. Deze aanbenemende schoonheid trok vrolijk snorrende dikke hommels aan, die zich gelukkig niets aantrokken van mijn aanwezigheid. Op dit soort momenten betreur ik het geen mooie macrolens op mijn Canon EOS 60D te hebben. Maar de foto's hieronder geven de sfeer aardig weer.

Even later reed ik, aangetrokken door het zinderende avondrood richting buitengebied, maar stopte eerst bij de prachtige Kruisherenkapel, welke stond te baden in het reeds verdwijnende rode licht.

Hierna reed ik door naar de beroemde Molen van Jetten. Deze molen is ooit door Piet Mondriaan geschilderd tijdens zijn verblijf in Uden. Aldaar werd ik wederom betoverd door de schoonheid van Moeder Natuur. Wat een kippevelverstrekkende kleuren! het avondrood brandde zich op mijn netvlies en het oog van mijn camera. Alles was stil. Zelfs geen fluitende vogels. Alsof de hele wereld zweeg bij het aanschouwen van zoveel schoons.