Ik val in een diep zwart gat. Even denk ik dat ik er geweest ben. Dan echter zie ik een helder licht. Versuft word ik wakker . . . . En kijk in een felle lamp. Frans Bauer zingt het hoogste lied. Mijn God! Veel hoger kan een man niet zingen. Of hij moet gecastreerd zijn. Naast me zie ik middelbare vrouwen graaien in een gebloemde sjaaltjes uitverkoopbak. Er komt een moederlijke vrouw naar me toe. Ze kijkt me van bovenaf aan. Haar zware boezem lacht me toe. Gaat het wel goed met u? Kan ik u misschien ergens mee helpen? Een glaasje water wellicht? Koffie? Of iets sterkers? Nee dank u. Het gaat alweer. Moeizaam sta ik op met behulp van de welwillende dame. Dank u wel mevrouw. Erg vriendelijk van u. Ik kijk om me heen. Nog nooit heb ik zoveel vrouwen om me heen gehad. Vreemd: ik zie nauwelijks jonge meisjes en vrouwen. De jongste lijkt me in de dertig. En die dame heeft een naamplaatje op haar borst. Die behoort vast en zeker tot de organisatie. Waar ben ik vraag ik me af. Ik loop een stukje verder.

Recht tegenover me zitten alweer een stel middelbare vrouwen, ze zijn een krantenslinger aan het knippen. Grappig! Dat deed ik als kind ook! Leuk! Zal ik meedoen? Mevrouw, mevrouw? Heeft u misschien interesse in een workshopje Indiase droom-kralen-armband rijgen? Ik kijk om me heen. Pardon, wie bedoelt u? U mevrouw! Ik . . . . Wat??? Ik? Ben ik een vrouw? Hoe kan dat nu weer? Geschokt kijk ik naar beneden. In mijn eigen goedgevulde decolleté. Ik grijp in mijn kruis. Een rok. En daaronder: niets! nou ja, geen piemel bedoel ik. Ik trek wit weg en kan nog net op tijd een stoel bereiken. Ik blijk in een "Beauty Barn"  terechtgekomen te zijn. De regen tikt op het tentdak. Zal ik u eens lekker verwennen? U ziet zo witjes! Naaast me staat een lief meisje. Twee schitterende Bambi oogjes kijken me vriendelijk en welwillend aan. Ik laat me achterover zijgen en onderga gelaten een heerlijke gelaatspakking. De schouder, hals en hoofdhuid massage blijkt verrukkelijk. Helaas is het al snel weer afgelopen. Moeizaam sta ik op en bedank het vriendelijke meisje. En loop weer verder. Waar ben ik toch? Een huishoudbeurs? Een Viva Fantasy fair? Een bijeenkomst van de Landelijke Plattelandsvrouwenvereniging? En wat nog vreemder is: wat is er met me gebeurt? Wié ben ik nu in feite? Ben ik écht een vrouw? Moet ik zo de rest van mijn leven verder? Ach weet je. Het zal wel een droom zijn.

Ik laat het maar over me heen komen en probeer er gewoon zoveel mogelijk van te genieten. Kijk eens aan! Een nagelstyling! Kom maar hier! Als ik dan tóch een vrouw ben, wil ik er ook verzorgd uitzien. Doet u mij die fel rode nagellak maar. Wat zegt u? Met bloemetjes en hartjes? Nee zeg! Getver! Daar ben ik te oud voor hoor. Ja toch? Aha! Een spiegel. Kan ik stiekem eens kijken hoe ik er uit zie. "Fwieeet!" Ik hoor mezelf fluiten. Wat een lekker ding daar in die spiegel zeg! hooguit negenendertig en met een goed geconserveerd hoofd. Als ik er werkelijk zo uit zie, kan ik daar wel mee leven. De nagelstyliste kijkt lachend van haar werk op. Het lijkt wel of u zichzelf voor het eerst ziet zegt ze.

Kind, je moest eens weten denk ik. En zeg: ik heb zo nu en dan mijn betere dagen. En vandaag is er zo een. Ik voel me heerlijk! Doe mij dus toch maar een paar van die hartjes! Moet ik nu straks als jij klaar bent met lakken een half uur met mijn handjes in de lucht wapperen vraag ik lachend. Nee hoor mevrouw! Kijk u maar. Hier heb ik een soort föhnmachientje. Hou hier uw nagels maar onder. U komt zeker niet vaak bij dit soort evenementen? Nee, dit is de eerste keer, antwoord ik naar waarheid. Even later bedank ik het lieve kind en ga verder. Mijn volgende stop is een "pimp je wimpers workshop". nu ik vrouw ben wil ik vanzelfsprekend wél weten hoe ik er op mijn best uit kan zien. Ik leer om te gaan met een wimperkruller. En laat me vertellen dat ik ze ook kan laten permanenten. Zodat mijn ooghaartjes dan een paar maanden omhoog blijven staan. Doe dat volgende keer maar zeg ik. Dank je wel! En ik vervolg mijn weg. De volgende stop is bij het bloemen-moodboard maken. Wat moet ik me hier in Godsnaam bij voorstellen? Laat maar! Aha! Daar is het hoofdpodium. Jeroen van der Boom begint net met zijn optreden. Massa's middelbare vrouwen drommen om hem heen alsof het nog schoolmeisjes zijn. Moet ik, nu ik vrouw ben, deze Jeroen nu ook leuk vinden? Nee, niet echt. Het is en blijft mijn type niet. "Al was hij de enige op de wereld!" Gelukkig! daar komt ADHD-Krystl het podium op. Met in haar hand een groot glas Spumante. Daar ben ik onderhand ook wel aan toe. En onder de tonen van “Golden Days” ga ik op zoek naar een tentje waar ze iets sterkers serveren dan die weeïge kruidentheetjes die je hier overal gepresenteerd krijgt. Helaas! Niet te vinden. Of toch? Ik kijk door een kiertje van een grote, afgesloten tent.

In de tent loopt een lange, gladgeschoren man met een biertje in zijn hand. Hij lijkt ietwat te stotteren. Oh nee, hij is aan het rappen. Nee maar! Het is lange Frans! Hij staat recht voor mijn neus zijn stem te oefenen voor zijn act. Hoi moppie, wil je ook een biertje vraagt hij. Ik dacht dat je het nooit zou vragen! Graag! Dank je wel. Proost! Ik kijk om me heen. Er blijken nog een paar BN'ers in de tent te zitten. In een hoekje zit Bob SP Fosko wat in zichzelf te mompelen. Wat komt die hier doen. Zijn partij promoten? Hij zal toch niet gaan proberen te zingen? Frans Bauer kan in feite ook niet zingen. Of eigenlijk wel, maar het is mijn smaak niet. Én: hij doet het wél goed bij zijn (vrouwelijke) fans. Kijk daar staat hij: Fransje Bauer. Hij lijkt in een geanimeerd gesprek met Tatjana verwikkeld. Heb jij het v-vroeger echt met Joling gedaan vraagt hij. Echt? Ge-geloof ik niks van. Echt waar hoor! Tatjana lacht ondeugend. En het was nog lekker ook, hihihi . . . Aha! daar zit Cornald Maas. Van Opium. Interessante man. Sexy oren! Jammer dat hij homo is. Voor mij als vrouw dan hè! Als man wil ik gerust een keer een biertje met hem drinken, maar ik ben en blijf van binnen tóch een heteroman. Dan ben ik nu dus feitelijk . . . . Lesbisch? Dat zal dan wel. Vreemd!

Ik wil dit niet meer! Ik wil terug!!! Ik wil nu wakker worden uit mijn droom. Ik wil weer man zijn! Snel zet ik mijn biertje neer en vlucht te BN-tent uit. Als een haas ren ik naar de uitgang. De uitgang is een soort poort. Zacht en warm als een enorme moederschoot. Ik sluit mijn ogen en duik erin. En val in een enorm diep, zwart gat. Almaar dieper en dieper val ik . . . . even krijg ik het benauwd en denk ik dat dit het einde is. Echter: néé! Het blijkt pas het begin. Alweer zie ik een fel licht waardoor ik opgeslokt lijk te worden. Ik ervaar een enorme hoofdpijn en ik val op een matje. Direct begin ik enorm te huilen. Zo hard heb ik nog nooit gehuild. Iemand pakt me bij mijn voeten beet en tilt me op. Een vriendelijke vrouwenstem zegt: "het is een jongetje!" Gefeliciteerd! Alles zit er op en aan! Hij wordt later vast zanger. Wat een geluid komt er uit dat kleine ventje. Ze draait me om en veegt zachtjes wat vettige derrie van me af. Daarna legt ze me neer op iets zachts. Borsten! Dan kijk ik omhoog en zie twee innig gelukkige en betraande ogen naar me kijken. Twee zachte lippen kussen voorzichtig mijn voorhoofdje. Mamma?