Tijdsdruk is iets waar veel mensen tegenwoordig mee te maken hebben. Alles moet snel, sneller, snelst. Alles moet nu af. En wel nu meteen graag! En als je dan toch bezig bent, doe dit er dan ook gelijk maar even tussendoor. En dit graag ook even! Net zo makkelijk! En denk nu niet dat dit iets van tegenwoordig is. Ook vroeger, toen alles nog “beter, gemoedelijker en gezelliger“ was, had men al last van tijdsdruk. Toen hoorde je echter niemand (in het openbaar) klagen. Je keek wel uit! Je deed wat je baas je opdroeg en daarmee basta! En zo niet? Dan kon je op zoek naar een andere baan.

Tegenwoordig mag je er gelukkig wel iets van zeggen. Tot op zekere hoogte vanzelfsprekend, maar toch. Tijdsdruk is niet erg, zolang het maar geen werkdruk wordt. Het wordt zelfs gestimuleerd om er voor uit te komen dat je werkdruk te hoog is. Omdat je anders wel eens met een Burn-out thuis kan komen te zitten. En dan wordt de tijds- en werkdruk van je collega’s weer groter. En daar schiet niemand iets mee op.

Momenteel ben ik in de gelukkige omstandigheden dat ik zelden tot nooit last van tijdsdruk heb. Ik kan schrijven wanneer ik dat wil. Schilderen wanneer ik dat wil. En creëer om het creëren. In de hoop dat het door iemand opgepikt wordt. Zodat men er van kan genieten. Ook kan ik bijvoorbeeld tientallen foto-opnamen van een stuk aluminiumfolie maken en die dan uren lang gaan bewerken. Zeker: er komen enkele schitterende plaatjes uit. Maar die had ik onder druk waarschijnlijk ook wel in een uurtje kunnen maken en bewerken. Daarmee ben ik er onwankelbaar van overtuigd dat (beperkte) tijdsdruk tot hogere creatieve gedachten leidt. Als ik vroeger een illustratieopdracht had die morgen af moest zijn, was die ook af de volgende morgen. Al moest ik er de hele nacht over doen. Dat hoefde echter meestal niet eens, want onder druk stroomden mijn hersenen vol met ideeën. Die er even snel weer uitstroomden op papier. Het was vaak alsof mijn ideeën zomaar uit de lucht kwamen vallen. Deze illustraties waren vaak de besten. Andere tekeningen waar ik wél tijd voor had werden vaak nauwgezetter uitgewerkt, maar misten vaak die sprankelende originaliteit die de werken, welke onder tijdsdruk ontstaan waren, wél hadden.

Gebrek aan tijdsdruk maakt je onzeker. Je gaat twijfelen. Is dit zo wel goed zo? Kan dit puntje niet beter daar staan? Had ik niet beter zus of zo? Met als gevolg dat je gaat zitten gummen. Je gumt zoveel dat je niet meer verder kunt. Dus je verfrommelt je vel papier en begint opnieuw. Overnieuw. De aandacht verslapt. Je grijpt naar de social media. Gaat wat surfen over het net in de hoop op nieuwe inspiratie. En gaat anderen vervelen omdat je er niet meer uitkomt en jezelf in de weg zit. Conclusie: naar mijn idee is gezonde tijdsdruk van belang voor goede prestaties. Het zet je aan tot het nemen van snelle beslissingen. Echter: vergeet nooit achteraf wél even te kijken of je goed en passend werk afgeleverd hebt. En dan wel graag vóór het naar de klant gaat. Als je het geluk hebt dat je collega’s in de buurt hebt om mee te sparren werkt dat helemaal goed. Gedeelde tijdsdruk is halve tijdsdruk tenslotte! :-)

Gebrek aan tijdsdruk kan óók leiden tot luiheid. Echter het gevolg van lui zijn is wel weer dat je dan op een gegeven moment weer wél onder tijdsdruk komt te staan! Deze column bijvoorbeeld moet namelijk vandaag wél weer geplaatst worden. Snel opschieten dus maar weer! Opzij, opzij, opzij . . . maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast!