Ik ben er weer! En stilletjes hoop ik dat jullie mijn schrijfsels een beetje gemist hebben. Het lag niet aan een soort van writersblock dat er niets uit mijn toetsenbord gerold kwam de afgelopen weken, maar aan het thuis zijn van mijn hooglijk geliefde kinderen. Ze hadden namelijk “zomer” vakantie; en dan kan ik me niet zo goed concentreren . . . . . en ben ik op artistiek gebied ietwat luier dan gebruikelijk. Wél heb ik al een poosje een soort van paintersblock. En waar dat vandaan komt weet ik eerlijk gezegd niet. Ik kan me er maar niet toe zetten om achter mijn ezel te gaan staan en de penselen, rollers en kwasten ter hand te nemen. Bijgevolg staat er nu dan ook al geruime tijd een onaf schilderij op de ezel. En jawel: het is, hoe toevallig, alweer een blote en uitdagende dame! Mogelijk ligt daar het probleem. Waarschijnlijk heb ik het wel even gehad met het schilderen van al die schaars geklede voluptueuze dames . . . . . al verkopen die wél het beste. Maar ik wil geen uitgemolken en uitgekotste broodschilder worden. Derhalve moet ik maar eens wat andere thema’s gaan bedenken. Andere benaderingswijzen zoeken. Mogelijk zelfs een geheel nieuwe stijl?

Het kan er natuurlijk aan liggen dat ik mijn fantasie momenteel op een andere wijze gebruik. Mijn schelmenroman over Hendrik de Staatsboskabouter slokt namelijk een groot deel van mijn al redelijk versleten herseninhoud op. Meermaals wordt ik ‘s nachts bezweet wakker door het meebeleven van Hendrik’s spectaculaire belevenissen. Overdag begin ik in mijn achtertuin steeds vaker bos, tuin en stadskabouters te zien die dan plotsklaps veranderen in musjes, merels of veldmuisjes! En wat zie ik nu weer? Een egel met erachteraan een karretje met daarin een compleet kaboutergezinnetje? Zie ik dat goed? Dat is leuk! Ach nee. Helaas! Al weer zo’n waanbeeld! Een soort van Fata Gnoma. Het is slechts een op zijn rug liggende stoffer met daarachter enigszins verscholen onder het struweel een bijbehorend blik met daarop wat duplo poppetjes. Wordt het wellicht tijd voor een grondige psychoanalyse? Of mogelijk een nieuwe bril? Ach: het zal wel weer beteren als het boek gereed is.

Onze jongste is alweer een week naar school geweest en de middelste mag straks zijn boeken ophalen. Dan mag hij komende maandagmiddag voor het eerst écht naar de middelbare school. Zal wel flink spannend voor hem worden! Hij komt met maar drie andere jongens in een klas die verder uitsluitend bevolkt wordt door meisjes. De bofkont! Al zal hij dat zelf waarschijnlijk niet zo zien. Hij is nog geheel niet met verliefdheden bezig en gaat liever lol trappen met zijn oud-klasgenoten. Gelukkig zitten er wel een paar meiden uit zijn oude, vertrouwde klasje in zijn nieuwe klas.

En onze oudste? Die gaat alweer naar vier HAVO. Voor haar breekt ook een spannend jaar aan. Ze zal vanaf nu zelfstandiger moeten gaan leren in het studiehuis. Vanaf nu wordt haar schoolleven meer een soort van collegelopen. En ze gaat dit schooljaar een week op studiereis naar Istanboel of Lissabon. Logeren bij een leerling van een bevriende school aldaar. Echter dat is waarschijnlijk alleen maar spannend voor pappa en mamma, hahaha . . . .