Uren lang kan ik mezelf verliezen in boeken. Wanneer iemand mij op een onbewoond eiland neer zou zetten, zou ik dat prima vinden, mits ik voldoende leesvoer mee zou krijgen. Als kind al lag ik dagen achtereen te lezen voor de kachel. Dit tot ergernis van de overige gezinsleden. Niet alleen door de warmte die ik tegenhield, maar ook omdat ik dan totaal niet meer aanspreekbaar was. Ik was zoals men zegt met recht een boekenwurm. Gelachen heb ik met de boekenreeks In den Soete Suickerbol en Gehuild bij Alleen op de wereld en Duco's gevleugelde dromen. Vol spanning las ik de Bob Evers serie, een enorm grote reeks hilarische verhalen met drie jongens; Arie Roos, Jan Prins en natuurlijk Bob Evers zelf in de hoofdrol, die de meest bizarre en spannende avonturen beleefden. Ik weet niet of u de Dirk Pitt verhalen van Clive Cussler kent, maar dat is zo ongeveer de volwassen editie van de Bob Evers serie. En dan de avonturen van de Baron von Munchhausen: kippenvel! Of Gullivers reizen! Heerlijk!

Op de middelbare school was het even wat minder. We hadden natuurlijk de verplichte kost van Marga Minco, Stijn Streuvels en Harry Mulisch, maar dat was verplicht en dus saai. Toen ik weer ouder werd begon het leesvirus weer toe te slaan. Ik las de complete serie van Angelique, de koningin van de onderwereld in een ruk uit, en nog eens en nog eens. Wat een geweldig verhaal was dat! Liefde, intriges, lust, haat enz. enz. Alles zat erin. Ook smulde ik van de bijzondere avonturen van Jan Wolkers en las door de jaren heen zo goed als alles wat ik maar te pakken kreeg. Naast de Clive Cussler boeken vrat ik alles van de Afrikaan Wilbur Smith en verloor mezelf in de gedachten van Ayla in de serie de Aardkinderen. Harold Robbins was ook fijn om te lezen, net als andere oudgedienden zoals Multatuli, Jan den Hartog, Toon Kortooms enz. enz, Kortom ik was en ben wat betreft leesvoer een echte alleseter.

De laatste jaren heb ik veel historische avonturenromans gelezen. En dan niet alleen het werk van Dan Brown, maar onder anderen ook van Jörg Kastner, David Hewson en Wouter van Maastricht. Ook de aangrijpende boeken van Khaled Hosseini en Stieg Larsson slurpten al mijn aandacht tijdelijk op. Mijn boekenkasten staan allemaal vol en ik herlees de meeste boeken regelmatig. Het is een vreemde combinatie in mijn boekenkast. Mijn geliefde leest wel wat, maar meestal zijn dat van die chicklit niemendalletjes. En die lees ik pertinent niet. Ik heb me er wel regelmatig aan bezondigd, maar kan er de energie niet meer voor opbrengen. Al na enkele bladzijden weet ik reeds hoe het volgende hoofdstuk zal zijn. Allemaal desperate housewife's en sex in the city aftreksels. Bah! Nee hoor! Geef mij maar Tomas Ross, Boudewijn Buch, Jules Deelder of David Baldaci, of John Grisam, of . . . . En die, en die . . . .En wat dacht je van deze: . . . . enz. enz. Ik zou bladzijden kunnen vullen met de schrijvers en schrijfsters die ik gelezen heb. Ik heb onderhand een rijk leven achter de rug. en dat komt onder anderen door het vele lezen dat ik gedaan heb. Als je een boek leest, beleef je tijdelijk een leven naast je gewone leven. Je bent even heel ergens anders. Een mooi boek is een cadeau. En goed schrijven een gave.

Nu ben ik voor het eerst in een roman van Arnon Grunberg begonnen genaamd de Asielzoeker. Ik ben nog niet heel erg ver, maar het leest lekker weg. Het is eigenlijk pas voor het eerst dat ik een boek van zijn hand lees. Vreemd, want het is een van Neerlands meest verkochte schrijvers. Óók internationaal. En hij schrijft geweldig scherpe en humoristische kleinoden in o.a. de Volkskrant. Echter nu is het boekenweek. Én het boekenweekgeschenk voor dit jaar is een boekje geschreven door Kader Abdolah, genaamd de Kraai. En van hem had ik óók nog nooit iets gelezen. Afgelopen week zag ik hem in gesprek met Mathijs van Nieuwkerk in de wereld draait door en ik viel direct voor zijn Arabische charme. In een ver verleden heb ik namelijk een ontzettend fijne collega gehad, een Turk, gezegend met de mooie naam Osman Tünc, en die sprak net zo bloemrijk en grappig als deze meneer Abdolah. Dus kreeg ik de kriebels en wilde wel eens iets van hem lezen. Vandaar dat ik nu een boek van Grunberg heb gekocht. Dan kreeg ik er gelijk een Abdolah bij. Twee vliegen in één klap dus!