Afgelopen zondag hebben we in ons gezellige dorp onder het genot van een Goddelijk stralende zon mogen smullen van een mooie en gezellige carnavalsoptocht. Alles werkte mee en iedereen was vrolijk. En niettegenstaande dat het schuimend gerstenat gretig aftrek vond, viel er geen onvertogen woord. Heel ons dorp leek op de been te zijn gekomen en het was een en al sfeer en gezelligheid. De bloaskapellen, harmonieën en dweilorkesten toeterden om het hardst om eenieders aandacht. En de deelnemers aan de optocht hadden er met hun praalwagens, loopgroepen en andersoortige variaties weer enorm hun best voor gedaan om er iets moois van te maken. Onder anderen het strooizouttekort van de afgelopen koude winter werd door verschillende carnavalsgroepen met beide handen aangegrepen; en ook de komst van een Van der Valk etablissement en het nieuw te verrijzen streekziekenhuis werden veelvuldig op kolderieke wijze op de hak genomen. Brabant op zijn best!

Carnaval is een mooi feest. Een feest van verbroedering. Ik zag kleurlingen en voormalig Oostblokkers tussen de autochtone Brabanders feestvieren. Iedereen deed gezellig mee en de sfeer was geweldig. Een oud prins Carnaval was aan het ronddansen met een Poolse aspergesteekster. Het platte Brabants met dubbele tong klinkt tenslotte bijna hetzelfde als een Pools accent. En de blauwbepruikte CDA wethouder liep vrolijk gearmd met een donker getinte man over straat te dweilen. Ik heb trouwens misschien wel dé oplossing van het politieke probleem in België gevonden! (Wellicht een ideetje voor een carnavalspraalwagen volgend jaar?) Vlaanderen moet gewoon samen met Noord Brabant en Zuid Limburg een nieuw Europees (carnavals)land gaan vormen! We kwamen er namelijk achter dat Brabant en Limburg niet helemaal bij Nederland horen. Tenminste: daar lijkt het op als je tijdens de Brabants/Limburgse voorjaars- annex carnavalsvakantie overdag tv kijkt. De rest van de Nederlandse kinderen uit de overige provincies hadden tijdens hún voorjaarsvakantie enkele weken geleden namelijk elke dag kijkwaardige jeugdfilms en anderzijds leuke programma's op de kijkbuis. Echter: onze kinderen moesten het de hele week doen met de Teletubbies, K3 en Pumba en zijn vriendjes. Peuterprogramma's dus! Óf je hebt omroep Max met Myrna Goossen!!! Ook niet echt gezellig dus! In Hilverdorp en omstreken hebben ze blijkbaar nog steeds niet door dat als het carnaval voorbij is, de kinderen beneden de rivieren nog een hele week vrij zijn. Én dat die kinderen dan thuis uitgeblust op de bank hangen.

Als kind (vroeger, u weet wel!) hadden mijn broertjes, vriendjes, vriendinnetjes en ikzelf geen enkele moeite om ons te vermaken. Wij hadden destijds tenslotte nog amper tv. Enkel de immer wazige en besneeuwde zwart/wit beelden met o.a de Thunderbirds, Ivanhoe of Tjerry de Slingeraar op zaterdagmiddag. En dat was het! Meer niet. En verder waren we veel buiten. Óf, als het koud was, lekker voor de kachel aan het lezen. Of we waren aan het tekenen of spelletjes aan het doen. En dan hadden we echt geen ouders die ons de hele dag zoet moesten zien te houden. Die hadden wel andere dingen aan hun hoofd. Er moest brood op de plank komen, dus kinderen moesten zichzelf maar zien te vermaken. Maar de kinderen van nu vervelen zich als er niets fatsoenlijks op tv is. En gaan ruziemaken. Dit ondanks hun enorme hoeveelheid aan computer- en aanverwante spelletjes. Ze gaan niet met hun vriendjes spelen, want die hangen ook liever thuis op de bank. Óf zijn op wintersport.

Onze kinderen zijn dus gewoon lui! . . . . Of zouden ze misschien moe zijn? Ze moeten tenslotte zo veel tegenwoordig. Ze krijgen zo bovenmatig veel informatie tot zich, dat het bijna niet meer in hun kleine hersentjes te proppen is. Onze middelste bijvoorbeeld, heeft de laatste tijd veelvuldig testen moeten ondergaan. Éérst de CITO toets van enkele dagen, toen de toelatingstoets van het VMBO; een hele dag vragenlijsten invullen. Dat vreet, mede door de spanning eromheen, tenslotte enorm veel energie van zo’n kind!

Juist door de afwezigheid van de tv, computers en (onnodig overdreven)prestatiedrang hadden wij een onbezorgder jeugd denk ik. Wij hadden nog geen last van de jacht op de nieuwste games. Wij waren blij met een nieuwe vierkleurenbalpen. Misschien is het goed als de recessie nog wat doorzet. En de mensen weer iets armer worden. Dan gaan ze de waarde mogelijk weer inzien van dingen. Onze twee oudsten zijn niet eens mee geweest naar de carnavalsoptocht. Ze vonden het maar saai! Dat is toch niet gezond meer . . . .