Natuurschoon.
De laatst verstreken twee maanden hebben we weer flink mogen smullen van hoe mooi Nederland kan zijn en vooral: hoe wisselvallig het weer kan zijn. Werd de decembermaand nog gedomineerd door ijzige kou en prachtige sneeuwlandschappen; in januari was dat compleet anders. Het begon met zonnig, fris weer en ging over in een druilerig en soms zelfs naargeestig weerbeeld. Toen ging het weer vriezen en nu is het weer vrij warm. Vreemd; ik geef het toe! Maar het levert wel unieke plaatjes op.
Afgelopen zondag besloten we even een ommetje in ons heerlijke, eigen Udense bos te maken. Mijn geliefde had samen met een vriendin tijdens het hardlopen ontdekt dat er in het natuurgebied de Maashorst, bij de wilde Schotse Hooglander koeien, al jonkies rondliepen. Ze waren al rennend en kletsend, (hoe doen ze het?) onbewust iets te dicht bij gekomen en daarbij bijna aangevallen door een strijdlustige moederkoe. En als er ergens jonge beestjes zijn, en dan zeker zo vroeg in het jaar, dan wil ik dat natuurlijk wel even met eigen ogen gaan beloeren! Na veel gemopper (Het is veel te koud buiten, ik heb geen zin, etc.) gingen uiteindelijk ook onze beminde kinderen mee en we trokken de stoute wandelschoenen aan. Én mijn fototoestel mee natuurlijk!
In het bos aangekomen vielen onze ogen open van verbazing. Vanwege de verdroging van de Maashorst had Staatsbosbeheer in samenwerking met het Waterschap besloten om het gebied onder water te zetten. En aangezien het flink had gevroren, zag het er vreemd en onnatuurlijk uit. Het bos lag vol met bevroren slootjes. Grasvelden waar je normaal 's zomers op gaat picknicken, waren ondergelopen en daarna bevroren zodat je de meest schitterende natuurverschijnselen en kleuren te zien kreeg. Grassen en mossen kregen samen met dode takjes en bladeren de meest vreemde kleurschakeringen. Het aangelegde jonge bos leek door de bevroren waterlijnen in glanzende glazen ruiten verdeeld en de jonge boompjes hadden van Moeder Natuur aan hun voetjes beschermende felgroene sokjes gekregen. Het zag er dus nogal merkwaardig uit, maar wat hebben we genoten! Het was echt een unieke en schitterende belevenis! En de kinderen konden ongestraft glijden op het dunne en sterke ijs. Die waren dus ook tevreden!
Al wandelend, genietend en spelend kwamen we aan het begin van een bospad een noeste oude Jeep Outlander tegen, welke in het landschap op leek te gaan. De door de tijd geteisterde klassieke Amerikaan vertoonde prachtige ouderdomsverschijnselen en had hier en daar schitterende roestplekken, waar gelukkig nog niets aan gedaan was. Lang leve de schoonheid der vergankelijkheid! Ik had hem zo willen adopteren, maar waarschijnlijk was het goede beestje reeds in het bezit van iemand die ook van het landschap aan het genieten was.
De wilde koeien zijn we niet meer tegengekomen, ze waren in geen velden of wegen te zien. Wel zagen we vlak voor ons ineens drie reeën het pad oversteken. En de vogels deden hun best zo mooi, vol en zuiver mogelijk te zingen. Ze hadden ondanks dat het een ietwat druilerige en koude dag was, duidelijk de lente al in hun bolletjes. En wilden dat laten weten ook!
*** Natuurgebied De Maashorst ligt in de gezellige Brabantse gemeenten Bernheze, Landerd, Oss en Uden en met 3.500 hectare aan pure natuurpracht is het een echte uitdaging om te ontdekken. Op de site www.demaashorst.nl laat De Maashorst u graag alvast wat van haar aantrekkelijke kanten zien. Natuurgebied De Maashorst biedt u een bijzonder gevarieerd natuur- en cultuurlandschap. Het verrassende groene hart van Zuid - Oost Brabant trakteert u op prachtige bossen en heidevelden, indrukwekkende stuifduinen, vennen, weiden en spannende kronkelbeekjes. Kom ook genieten van deze afwisseling in flora én fauna. De dieren verheugen zich op uw komst!