Zo! De eerste twee weken van het nieuwe jaar zitten er al weer op! De sneeuw is verdwenen en ons land is gehuld in een grauwe regen en nevelsluier. Ik moet bekennen dat ik blij ben dat de sneeuw weg is. Gisteravond kreeg ik nog te horen dat een vriendin van ons haar beide enkelbanden gescheurd heeft door de gladheid. Notabene tijdens een saunabezoek gewoon hier in Nederland! Na een genoeglijk dagje wellnessgenot met haar geliefde wilde ze nog even een rondje sauna doen. Hierna lekker in haar blootje in de vrieskou uitdampen en daarna nog even een drankje pakken en naar huis. En daar ging het fout! Mevrouw stond op, glibberde enigszins en riep nog iets van" hou me vast! Helaas; haar vriend was nét iets te laat. Daar lag ze dan met haar bevallige blote billen riant in de sneeuw; het uitschreeuwend van de pijn. Enfin. Dat avondje dat zo romantisch had kunnen eindigen was dus volledig verpest. Na het aankleden konden ze dus gezellig meteen door naar de EHBO post in het zieken huis. Er moest gips omheen en anderhalve week verplicht volstrekte rust. En dat voor een vrouw die normaal gesproken niet echt veel rust in haar kont heeft. Plus dat ze pas enige maanden geleden aan een nieuwe baan begonnen is. U begrijpt dat ze enorm baalde!

Andere vrienden van ons waren op wintersport. Ze gaan al jaren naar dezelfde wintersportplek in Oostenrijk. Daar woont een struise dame op leeftijd met een klein familie hotelletje. Frau Trudel heet ze. Ze blijkt een ster in het bakken van gigantische en onvervalste schnitzels. Voor degenen die ooit een echte opgeblazen gigantische Oostenrijkse kalbsschnitzel hebben genuttigd: u weet waar ik het over heb! Maar goed. Deze lieve Frau Trudel zorgt er dus ieder jaar weer voor dat onze vrienden enige kilo's zwaarder terugkomen dan ze zijn gegaan. Ziek worden ze er nooit, want Frau Trudel heeft daar een eigen geheim voor: haar eigengestookte illegale obstlerschnaps! Een probaat middel bij alle kwalen, want het warmt je heerlijk op en dood door het ultrahoge alcoholpercentage letterlijk alle bacteriën in je lichaam. en het smaakt nog verrekte lekker ook! Maar ook hier sloeg dit jaar het onheil toe. De middelste der kinderen, een dertienjarige avonturierster, had het snowboarden op de gewone pistes wel gezien. En besloot daarom maar eens om samen met haar grotere zus een omweggetje via een zwarte piste te wagen. Dat ging natuurlijk enige tijd goed totdat: pats, boem klets knetter beng. Er stond een klein paaltje o.i.d. in de weg met als gevolg drie dubbele salto’s inclusief een heuse salto mortale. Dit alles had tot gevolg dat het lieve kind languit op haar snoet in de verse sneeuw lag. Iedereen in het gehele skigebied kon haar horen gillen. En dat terwijl ze normaliter absoluut niet kleinzielig is. Gelukkig kon ze nog wél lopen, dus dan maar snel terug naar Frau Trudel. Haar vermaarde schnaps kon in dit geval natuurlijk niet ingezet worden. Maar gelukkig was er wél een Nederlandse arts aanwezig die daar toevallig ook op vakantie was. Die constateerde dat het wel eens ernstig zou kunnen zijn en adviseerde tóch maar even naar het ziekenhuis te gaan. Daar aangekomen bleek haar rechter onderarmspier bleek flink gescheurd te zijn! Ook maar in het gips dus en vooral niet bewegen. Ze kregen wél een mooi souvenir mee naar huis: een vrolijk doosje met Tiroler tafereel erop met daarin een DVD’tje met schitterende röntgenfoto's er op!

Waarschijnlijk zijn zij slechts een van de weinige slachtoffers van deze winter. Ik wens dan ook een ieder die vanwege de gladheid enigerlei kommer, kwel, pijn, schade of leed heeft geleden heel veel sterkte toe en ik geef één advies: doe gewoon waar je zin in hebt, want als je iets moét overkomen gebeurt dat toch wel! Biertje?