zal 'k mijn ogen sluiten

mijn blikken vergruizen

om je te sparen

en jezelf wederom

bijeen te laten rapen

de wereld blijft draaien

ook zonder mijn aanwezigheid

even maar.....heel even

ben ik in het leven

een kleine toevoeging

een zandkorrel in de woestijn

nietig, maar even nodig

hevig pompt nu je hart

vol weemoed en liefde

laat je me vliegen

en de teugels vieren

die een ander reeds

in handen heeft