Sta ik zomaar op de voorpagina van het Udens Weekblad!

Dan sta ik zomaar op de voorpagina van het #UdensWeekblad! Dank je wel Redactie! En hoe leuk is het dat ik rechtsboven Willeke Alberti mag staan, een vrouw, waar ik als sentimentele ouwe dweil, al sinds mijn kindertijd fan van ben. #roman #nieuws #debuut Mocht je het artikel willen lezen, dan kan dat hier: https://

Lees meer >> | 451 keer bekeken

Mijn debuutroman is verschenen!

UPDATE: HET COLLECTIEF IS VANAF NU TE KOOP!
Het boek is vanaf nu hier voor €17,45 te verkrijgen: https://lnkd.in/ebpPrmjW 

Als je het daar gekocht hebt en je wilt een handtekening of opdracht, mail me dan even, dan stuur ik jou gratis, per post mijn handtekening en evt. opdracht toe. Dan kun je die in het boek plakken. En woon je bij mij in de buurt, dan kunnen we ook iets afspreken, zodat ik persoonlijk iets in jouw boek kan schrijven. Wil je meer exemplaren tegelijkertijd kopen, een boek bij mij thuis afhalen (zonder verzendkosten) of heb je vragen? Mail dan even naar info@gertdegoede.nl

Deze snelle en spannende roman speelt zich af in en rondom Uden; met herkenbare Udense en Gemeente Maashorst   plekjes, horeca gelegenheden als o.a. OONIVOO, Proeflokaal Zuijders en bedrijven als BenvanDijk, Oogenlust bloemist John Spaansen, Kapper Frits van de Water en nog veel meer. Maar ook bijvoorbeeld de Jumbo Supermarkten Foodmarket in Veghel speelt er een rol in. En de Udense celebrity Nikkie van de Tutorials speelt er ook een opvallend rolletje in. 

Lees meer >> | 377 keer bekeken

Even in een soort tussenfase.

Er komt, buiten mijn pr en social media (vrijwilligers)werk voor Udenaar de Toekomst en MuzeRijk, op dit moment niet veel bijzonders uit mijn handen. Dus bereid ik mezelf nu geestelijk zo een beetje voor op een volgend project. Na de hectische Corona Cartoon tijden en het schrijven van twee romans, bezin ik me nu op iets nieuws. Wat dat wordt? ik weet het eerlijk gezegd nog niet. Momenteel zing ik veel, dus misschien ga ik een tijdje die kant uit. Of toch maar weer eens achter de ezel? Wie weet? Maar voor nu is er even niets. Een lege bladzijde. Maar het komt goed! 

Lees meer >> | 367 keer bekeken

Handbiker

Iemand vroeg me of ik ook een handbiker kon tekenen... natuurlijk kan dat. ik kan alles tekenen wat je maar wilt. Zélfs dingen die niet bestaan.

Lees meer >> | 484 keer bekeken

Mijn debuutroman!

Zoals mijn vaste websitebezoekers weten, heb ik door de jaren heen, diverse korte verhalen en columns geschreven. En onlangs heb ik zelfs mijn debuut roman geschreven: "Het Collectief". Meteen daarna ben ik doorgegaan met schrijven en heb een tweede roman geschreven: "Voordat u gaat". Beiden zijn fictieve romans en hebben iets met lekker eten, liefde en spanning te maken. In de eerste roman, die zich grotendeels in mijn eigen woonplaats Uden afspeelt, is de hoofdrolspeler eigenaar van een bedrijf in horeca apparatuur en keukens. Zijn oud vriendinnetje, dat ooit plotseling uit zijn leven verdween, staat weer op zijn stoep. Waarom ze daar ineens weer is? dat kun je in het boek lezen. In de tweede roman is de hoofdpersoon kok en eigenaar van een restaurant. Hij krijgt de opdracht om iemand te vermoorden, maar wordt verliefd op het beoogde slachtoffer. Allerlei verwikkelingen volgen elkaar snel op. Maar beide verhalen hebben een happy end. Leesvoer om van te smullen dus!

Beide boeken heb ik nu aan enkele uitgeverijen aangeboden in de hoop dat ze ooit uitgegeven worden. Mocht u dit lezen en interesse in een van mijn boeken of korte verhalen hebben, neem dan even contact op via info@gertdegoede.nl of 0413-260890

Hieronder een leesfragment uit "Het Collectief".

... Maar Liesje hoort het niet, Ze zit al diep verzonken in de mappen op de laptop van haar man. Zo op het eerste gezicht kan ik niet écht iets vreemds vinden zegt ze. Alles lijkt er netjes uit te zien. Misschien is er nog iets te vinden in de sub mappen? Ze kijkt me aan en zegt: "ik ga me even douchen en aankleden. Misschien kun jij ondertussen iets vinden?" Ze reikt mij de laptop aan en stapt wiebelig het bed uit. En beneemt me daarbij de adem. Onder mijn T-shirt draagt ze slechts een minuscuul slipje. Ze houdt me even vast om in evenwicht te blijven en komt daarbij met haar kruis gevaarlijk dicht bij mijn gezicht. Snel beweeg ik mijn rood aanlopende hoofd richting de laptop. Vroeger heb ik haar vaak in een T-shirt en slipje rond zien lopen. Heb haar zelfs naakt gezien. Maar toen werd ik er niet zo warm van als nu. Ze lijkt er zelf niets van te merken, en kleed zich onder het naar de douche lopen uit. Ze laat het T-shirt op de slaapkamervloer vallen en heeft haar slipje voor ze in de badkamer is ook al uit. Ik hoor dat ze de douche aanzet. Ik voel tussen mijn benen weer iets groeien en schud mijn verhitte hoofd. Nog niet Anton! Zeg ik tegen mezelf. Het moet van haarzelf komen. Jij mag niet de eerste stap zetten. Nu in elk geval nog niet. En ik concentreer me op de laptop.

ONGEBRUIKELIJKE TRANSACTIES.

Ik doorzoek de map “verhuurd” en bekijk alle transacties van de afgelopen tijd nauwkeurig.  Het lijkt allemaal in orde te zijn. Of toch niet? Ik zie dat de makelaardij diverse boerderijen in Brabant in de verhuur heeft. Als ik dat optel met die hoeveelheid cash geld, kan ik maar twee dingen bedenken: drugslaboratoria! Of illegale wietkwekerijen. Mijn verhitte hoofd is binnen een seconde afgekoeld en ik trek wit weg. Ik kijk verder en zie een boerderij in Sint Oedenrode staan. En ik weet zeker dat die enkele weken geleden door de politie ontruimd is. Ik loop naar mijn werkkamer, pak mijn eigen laptop en zoek het even op. Daar staat het. In het Brabants Dagblad. Ik lees; Bij een inval in een boerderij aan de Koeveringsedijk in het buitengebied van Sint Oedenrode zijn gistermorgen vier mannen opgepakt. Eén man kon ontsnappen en is nog voortvluchtig. Bij de inval werden containers vol MDMA tabletten, waarschijnlijk bestemd voor de buitenlandse markt, aangetroffen. Het betreft hier een goed geoutilleerd extasy laboratorium, met een geschatte jaaropbrengst van meerdere miljoenen. De politie was gealarmeerd door fietsers die er langsreden en een vreemde, anijsachtige geur roken. Liesje, Liesje, waar was jouw man mee bezig? Ik pak mijn geopende laptop van het bureau en loop er mee terug naar de slaapkamer.

Ik hoor dat Liesje de douchekraan dichtdraait. Hoe ze zich afdroogt en haar haren föhnt. “Ik had mijn haren jaren eerder af moeten knippen” roept ze. Ideaal! Zo snel droog! In gedachten zie ik haar naakt voor de spiegel staan. Haar haren bevallig uitschuddend. En krijg het weer warm. Om mezelf maar weer af te leiden google ik op makelaars en witwassen. Wauw! Ik krijg echt ontzettend veel hits! Ik open een willekeurig artikel. En lees op accountant.nl dat er op verzoek van Burgemeester Halsema van Amsterdam een rapport is opgesteld. Het heet: “De achterkant van Amsterdam.” Ik lees: “Het echte probleem vanuit crimineel oogpunt is volgens ons niet primair het drugsgebruik zelf, maar de enorme financiële stromen die met de drugsproductie en drugshandel gepaard gaan. De onderzoekers constateren een versmelting van de onderwereld met partijen uit de bovenwereld, die helpen om illegale geldstromen in het legale geldcircuit te brengen. Het "alledaagse witwassen" zou vaak lopen via fictieve omzetten in bedrijven die deels legaal en deels illegaal opereren. Daarbij noemt het rapport bedrijven zoals nagelstudio’s, kapsalons, belwinkels, growshops, wietzaken en ijswinkels.”

“De Belastingdienst twijfelt of dergelijke bedrijven inderdaad betrokken zijn bij witwaspraktijken, aldus de onderzoekers. "Het pleit voor een beleid waarin administratieve werkelijkheden worden aangevuld met controles ter plekke, bijvoorbeeld door handhavers van de gemeente." Volgens de opstellers kreeg de Financial Intelligence Unit (FIU) tussen begin 2016 en eind 2018 ruim 21 duizend meldingen van ongebruikelijke transacties in Amsterdam die als 'verdacht' konden worden aangemerkt. Daarmee was een bedrag gemoeid van ruim acht miljard euro.” Mijn interesse is gewekt en ik lees verder.

DE VERLEIDING.

Liesje komt de slaapkamer binnen en gaat naast me op het bed zitten. Ze heeft een handdoek omgeslagen en graait in haar handtas om een schoon slipje te zoeken. Shit zegt ze. Nu hebben we gisteren wel een hele vracht kleren gekocht, maar dus geen ondergoed. Stom! En hier heb ik ook niets meer in zitten. Wat nu? Neem maar een boxer van mij zeg ik. Die zal wel wat groot zijn, maar het is tenminste iets. Daar in de la liggen ze. Liesje staat op, laat de handdoek vallen en loopt zonder kleren naar de lade, pakt er een boxer uit en trekt hem aan. Ik krijg het warm. Heel warm, mijn hoofd loopt rood aan en doe of ik niets zie. Liesje zegt; je mag gerust kijken hoor! Je hebt me vroeger wel vaker zo gezien. Ik antwoord dat dat misschien wel zo is, maar dat ik het er nu bést warm van krijg. Vroeger was ik me daar nog niet zo bewust van. Maar nu wel; sorry hoor… zeg ik; en lach als een boer met kiespijn! Liesje lacht luid en zegt: gelukkig! Ik dacht al dat ik je koud liet.  Niet dus, stotter ik. Integendeel! Maar ik denk dat we daar nu maar niet over na moeten denken. Ik hakkel: je hebt nu te veel aan je hoofd en bent net je man verloren. En het dus flink voor je kiezen gehad de laatste tijd. Ik zou niet willen dat je dingen doet waar je later spijt van hebt. “Je stottert! Wat schattig!” Ze lacht me lief toe en zegt dat ik misschien wel gelijk heb. Of toch niet. We zien wel hoe het loopt. Maar ik weet wel dat ik niet meer in dat logeerbed ga liggen. Ik voel me fijner en veiliger naast jou. Vertrouwd, net als vroeger. Trek dan alsjeblieft wel een pyjama van mij aan zeg ik. Want als ik je, net als vanmorgen nog eens alleen in een ontzettend klein slipje en opgestroopt T-shirt zie liggen en lopen, kan ik niet beloven dat ik me zo keurig blijf gedragen. En trek nu alsjeblieft een shirt aan, want ik krijg het alweer warm bij de aanblik van jouw mooie borsten. Liesje lacht. Ze kijkt naar haar stevige borsten en pakt ze vast. Ze tilt ze op, schudt ze een beetje en draait zich plagend mijn kant op.  Ja, die zijn nog mooi hè? Ben ik best trots op. En nog honderd procent natuur! Ze pakt een hemdje uit haar koffer, trekt het aan en zegt: zo: die zijn weer veilig opgeborgen. Maar ik zie haar harde tepels nog door de soepele stof. Daar koel ik niet echt van af. Liesje verzamelt nonchalant haar gebruikte slipjes bijeen en loopt er mee naar de badkamer, daar wast ze ze uit en hangt ze te drogen. Als ze terug in de slaapkamer is, gaat ze naast me zitten, pakt het theeglas van het dienblad, vouwt haar handen er genietend om heen, neemt een slokje en vraagt me of ik nog iets gevonden heb op de laptop. Ik vertel haar wat ik vermoed en ook wat ik gelezen heb. Ze kijkt verschrikt. En roept verontwaardigd: nee! Dat kan niet. Dat had ik toch moeten merken. Hij was natuurlijk veel op pad, vaak ook ’s avonds, maar dat hoorde bij zijn beroep. En ik heb nooit gemerkt dat hij met vreemde of ongure types omging. Wat moeten we nu? Met dit alles naar de politie gaan? Dat lijkt me een goed idee, zeg ik. Heb jij het telefoonnummer van die agenten die jou naar het bureau gebracht hebben nog? Nee zegt ze, die staan in mijn oude telefoon. En die ligt in de prullenbak in Maastricht weet je nog wel? Laten we daar maar tot morgen mee wachten.  Want wie weet er nu dat ik hier ben? Niemand toch? Anders hadden we dat vast wel gemerkt. En nu opschieten jij! Hoppetee! Ga je snel douchen en je kleren aantrekken. Dan gaan we de auto ophalen.  Ik wil dat je me Uden laat zien. En fijn een stuk wandelen in de Maashorst! Of heb je misschien ergens fietsen staan? Er is vast veel veranderd sinds ik vertrokken ben. Leuk zeg ik. Dan vraag ik de buren wel of we hun fietsen mogen lenen. Mag vast wel.

Lees meer >> | 990 keer bekeken

Lief Dagboek doneert opbrengst van €17.115,12 aan Rode Kruis

Vrijdagmorgen 16 juli 2021, overhandigden de initiatiefnemers van het ‘Lief Dagboek”, Marike Daverveld en Simone Boogers van Kunst en Spijs samen met medesamenstellers drukker Rob Ketelaars en illustrator Gert de Goede, symbolisch door middel van een grote cheque, dit geweldige bedrag aan de verbaasde relations manager Vahideh Shemshad en district medewerker Brabant Noord Diane Melis, beiden werkzaam bij het Rode kruis. Zij waren zeer blij met dit enorme bedrag en beloofden dit aan mooie, Corona gerelateerde doelen te besteden.

Er zijn ruim 4200 exemplaren van de 5000 gedrukte Lief Dagboeken verkocht. Dit dagboek geeft weer hoe vooral de mensen van Uden en omstreken, maar ook ver daarbuiten deze in- en aangrijpende Coronatijd beleefd hebben.  Koning Willem Alexander vond dit zó belangrijk dat hij er speciaal voor naar Uden kwam om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen.  De overige boeken gaan naar het bedrijf Total Pack uit Oss, dat vanaf het begin al garant stond voor de eventueel niet verkochte boeken. Zij gaan deze op een mooie manier verspreiden over bijvoorbeeld scholen en bibliotheken, zodat de verhalen goed bewaard blijven voor het nageslacht omdat deze vooral niet vergeten mogen worden.

Na de overhandiging kondigde het ‘Lief Dagboek Team’ aan dat er een vervolg komt. Geen Lief maar een Stout Dagboek, met anonieme stoute verhalen. Denk hierbij niet alleen aan seks verhalen, maar ook aan domme dingen die mensen gedaan hebben, waar ze zich voor schamen om het openbaar te vertellen, maar het wel op deze manier durven delen!

Lees meer >> | 1337 keer bekeken

Koninklijk bezoek!

Mooi en trots dat ik hier deel van uit mag maken! Afgelopen donderdag kwam Koning Willem Alexander bij ons langs in Uden!

En dat kwam hierdoor: toen de wereld in Uden door Corona stil kwam te liggen, en ondernemers Marike Daverveld en Simone Boogers van Kunst en Spijs Uden, plotseling zonder werk zaten, en bang en onzeker naar de toekomst keken, kwamen ze tot de conclusie dat alle Udenaren in hetzelfde schuitje zaten. En waren ze reuze benieuwd hoe anderen dit ervaarden. Daarom bedachten ze het “Lief dagboek”. Ze stuurden 10 dagboeken rond met het verzoek er persoonlijke dagboekverhalen in te schrijven. Het bleken indringende en zeer persoonlijke verhalen te zijn. Soms droevig en soms juist heel vrolijk. Al deze verhalen werden gebundeld, aangevuld met luchtige cartoons van mij en geheel geweldig in elkaar gezet en verzorgd door de Udense drukker Rob Ketelaars en zijn geweldige team.

Lees meer >> | 1037 keer bekeken

Het staat in de krant, dus is het echt waar ...

Lees meer >> | 713 keer bekeken

Volgende week gaan we de expositie "Maria van het nieuwe normaal" in Museum KRONA opbouwen!

Zojuist 40 cartoons, door drukkerij Ketelaars prachtig afgedrukt op 30 x 30 cm. voorzien van lijstjes. Klaar voor #MuseumKRONA in Uden, t.b.v. de Corona expositie Maria van het nieuwe normaal. Te zien vanaf 17 oktober 2020. Kom je ook kijken straks?

***En hebben jullie nog spullen die je herinneren aan Corona? Dat kunnen herinneringen zijn aan je revalidatie, het verlies van een dierbare of je baan, de eenzaamheid of de stilstand die je ervaren hebt of gewoon onbegrip. Een ander zal misschien denken aan de rust, het thuiswerken, de hulp die hij gekregen heeft of de aandacht voor de kleine, fijne dingen in het leven. Het mag iets groots zijn, maar ook iets kleins. Een mooie tekening die je door je brievenbus kreeg toen je thuis in quarantaine zat, de krukken die je gebruikte bij je revalidatie, de ontslagbrief die je kreeg omdat er geen werk meer voor je was. Of het mooie knutselwerkje dat je kreeg van je kleinkind; alles is goed. Ikzelf lever bijvoorbeeld een tondeuse in. Die kocht ik omdat onze zoons niet naar de kapper konden. En het zag er nog redelijk uit ook!

Lees meer >> | 650 keer bekeken

Lief Dagboek

Wij, Simone Boogers, Marike Daverveld, Rob Ketelaars en Gert de Goede, allen woonachtig in Uden, zijn bezig met het maken van een Corona dagboek met verhalen, genaamd: "Lief Dagboek", geschreven door allerlei mensen, over hoe zij het Corona tijdperk beleefd hebben.

Wij zijn daarmee begonnen omdat wij midden in het episch centrum van de Corona uitbraak in Nederland wonen en daardoor veel verhalen meegekregen hebben van familie en vrienden. Omdat we dit willen delen; vertellen hoe het was in het begin van die uitbraak. Wat er in de mensen omging; hoe ze er mee om gingen en nog gaan. En wat men  mee- en doormaakte. Er is tenslotte geschiedenis geschreven in Uden en omgeving. Uden was weken- nee, maandenlang in het nieuws.

In het dagboek komen mooie, ontroerende, vrolijke en verdrietige, persoonlijke verhalen. Het vertelt hoe men deze periode beleefd heeft. Verhalen van mensen die thuisgezeten en thuisgewerkt hebben, mensen die extra hard gewerkt hebben omdat ze in de zorg werken, mensen die zichzelf opnieuw uitgevonden hebben, mensen die naar elkaar toegegroeid zijn door het Corona virus of juist uit elkaar zijn gegaan. Mensen die creatief met deze crisis omgegaan zijn enz. Kortom: zeer diverse verhalen vanuit verschillende standpunten bezien. Oók komen er quotes en gedichtjes in te staan, maar ook vrolijke Corona cartoons, gemaakt door Gert de Goede, om de boel een beetje luchtig te houden. Er is tenslotte niet alleen negativiteit uit Corona voortgekomen, maar ook veel moois als burenhulp, muziek voorstellingen voor instellingen, voedselhulp en nog veel meer.

Wellicht heeft u al een van de kluisjes die we rondgebracht hebben gezien? Misschien zelfs geopend? En is daardoor uw interesse gewekt?

Om het boek te maken hebben we 10 dagboeken door Uden en ver daarbuiten laten reizen. Ook hebben diverse mensen ons hun verhalen gemaild. Op dit moment zijn we bezig met het filteren en de samenstelling en samenvoeging daarvan. De opbrengst van dit dagboek komt geheel ten goede aan een nader te bepalen goed doel t.b.v. de nazorg van Corona patiënten. We zouden graag dat dit belangrijke herinneringsboek veel gelezen gaat worden; van geschiedenis kun je tenslotte veel leren! Wil je meer informatie? Stuur dan een e- mail naar liefdagboek@gertdegoede.nl

Lees meer >> | 780 keer bekeken